ആന്റിവീട്ടിലെ അവധിക്കാലം [REPEAT SERIES 2]

കഴുത്തിനു താഴെനിന്നുത്ഭവിച്ച ആ മൊട്ടക്കുന്നുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഗൗണില്‍ അപ്രത്യക്ഷമവുന്ന കൊച്ചരുവിയിലേക്കിറങ്ങിച്ചെല്ലാന്‍ മനസ്സു വെമ്പല്‍ കൊള്ളും. മോഹമണെന്നറിയാമായിരുന്നിട്ടും മനസ്സിനെ പിന്തിരിപ്പിക്കുവാനുള്ള സംയമനം എനിക്കുണ്ടായില്ല ദിവസവും മൂന്നും നാലും പ്രാവശ്യമുള്ള സ്വയംഭോഗത്തിലുടെയുള്ള താത്കാലിക സതൃപ്തിയിലൂടെ ദിനങ്ങള്‍ മുന്‍പോട്ടുനീങ്ങി.
എന്റെ മാറ്റങ്ങള്‍ ചേച്ചി ശ്രദ്ധിച്ചുതുടങ്ങിയതായി തോന്നുന്നു. ചേച്ചിയുടെ പെരുമാറ്റത്തിലും മറ്റങ്ങള്‍ കണ്ടുതുടങ്ങി സ്വകാര്യതകള്‍ എന്നില്‍നിന്നു മറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെ കുളിക്കുമ്പോള്‍ പുറം തേയ്ചുകൊടുക്കുന്നതിനു മസങ്ങളോളമായിവിളിക്കാറില്ല. ഞാനുള്ളപ്പോള്‍
എന്റെമുന്‍പില്‍വച്ചില്ലതായി വസ്ത്രതധാരണ രീതി തന്നെ മാറിയിരിക്കുന്നു. സാധരണ വീട്ടിലായിരിക്കുനൈബാള്‍ തീരെ അശ്രദ്ധയോടുകൂടി വസ്ത്രം ധരിച്ചിരുന്ന ശരീരഭാഗങ്ങളൊന്നും കാണാത്ത രീതിയില്‍ വസ്ത്രം ധരിച്ചുതുടങ്ങി ഒരുപക്ഷേ ചേച്ചിയെ നോക്കിനില്‍ക്കുനൈബാള്‍ എന്റെ ടൗസറിനുമുന്‍പില്‍ ഉയര്‍ന്നു വരാറുള്ള കൂടാരം ചേച്ചി ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടാവാം. ചേച്ചിയിലിപ്രകാരമുള്ള മാറ്റങ്ങളുണ്ടായെങ്കിലും എനിക്കെന്റെ വികാരങ്ങളെ കീഴ്ചപ്പെടുത്താനായില്ല. പക്ഷേ ചേച്ചിയുടെ മറ്റു സമീപനങ്ങളിലൊന്നും കാര്യമായ മാറ്റമില്ലായിരുന്നു. എന്നോടൊപ്പമുള്ള കളിയും ചിരിയും സംസാരവുമെല്ലാം പഴയതുപോലെ തന്നെ. ഞാന്‍ അത്പാത്പമായി ചേച്ചിയുമായെന്തെങ്കിലും സാധിക്കും എന്ന ചിന്ത ഉപേക്ഷിച്ചു തുടങ്ങി. എങ്കിലും അവരുടെ നയനമനോഹരമായ അങ്കലാവണ്യം കണ്ണുകള്‍കൊണ്ടു നുകരുന്നതില്‍നിന്നും, എന്നിലെ വികാരത്തെ ഏകാന്തതകളില്‍ ചേച്ചിയുടെ നിംനോന്നതങ്ങളെ മനസ്സില്‍ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് കരപരിലാളനത്തിലൂടെ തീര്‍ക്കുന്നതും ഒരു ദിനചര്യയായിത്തന്നെ തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
മെയ്മാസത്തിലെ ആദ്യത്തെ തിങ്കളാഴ്ച ഞാന്‍ രാവിലെ ആന്റിയുടെ വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ അങ്കിള്‍ പതിവുപോലെ ഒരാഴ്ചത്തെ ടൂറിനുള്ള പുറപ്പാടിലായിരുന്നു. ആന്റി അകത്ത് അങ്കിളിനു വേണ്ടുന്ന സാധനങ്ങള്‍ പാ ചെയ്യുന്ന തിരക്കിലും. എന്നെ കണ്ടയുടന്‍ അങ്കിള്‍ വിളിച്ചു
‘ജോയിമോനേ ഇങ്ങു വന്നേ’ ഞാന്‍ അങ്കിളിന്റെ അടുത്തോട്ടു ചെന്നു
‘മോനേ ഞാനിന്ന് ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് ബാംഗ്ലൂര്‍ക്കു പോകുവാ. ചിലപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ താമസിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട്. ഇവിടെ ഇപ്പോള്‍ ആന്റി തനിച്ചല്ലേ ഉള്ളട്ടു. അതുകൊണ്ടു മോനെപ്പോഴുമിവിടെയുണ്ടാകണം. ഇന്നുമുതല്‍ ഞാന്‍ വരുന്നതുവരെ രാതിയില്‍ ഇവിടെ കിടന്നാല്‍ മതി. ഞാന്‍ പോകുന്നവഴിക്ക് അച്ചനോടും അമ്മയോടും പറഞ്ഞോളാം .’
‘ശരി അങ്കിള്‍ ‘ ഞാന്‍ മറുപടിയും പറഞ്ഞു.
”പത്താം ക്‌ളാസ്സിലാണെന്നോര്‍ക്കണം. ഇവിടെയാണെങ്കിലും പഠിത്തം മുടക്കരുത് അങ്കിള്‍ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു.
”ഓ അവന്റെ പഠിപ്പൊക്കെ അവന്‍ നോക്കിക്കൊള്ളും’ ഞാന്‍ മറുപടി പറയുന്നതിനുമുന്‍പ്ത അകത്തുനിന്നു ആന്റി പറഞ്ഞു.