രാത്രിയായി. ഒരു പെയ്തു മാറി. വിജിത്ത് ബര്മുഡയും ടീഷര്ട്ടും ആണ് വേഷം.
കുളിമുറി അടുക്കളയുടെ പിന്നിലായാണ്. അര്ച്ചന കുളിക്കാന് പോയത് എട്ട് മണിക്കാണ്. കുളിമുറിയില് വെള്ളം വീഴുന്ന ശബ്ദം കേള്ക്കുവോള് വിജിത്ത് മനസ്സില് അര്ച്ചനയുടെ കുളിസീന് കാണുകയായിരുന്നു.
അവന്റെ പതിനെട്ട് തികഞ്ഞ കൗമാരക്കുണ്ണ ഇത്രയും നേരവും അര്ച്ചനയുടെ സാമീപ്യത്താല് ഏറെക്കുറേ കമ്പിയായിരിക്കുകയായിരുന്നു.
ഇന്ന് രാത്രി വളച്ചാല് ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ മാമിയെ കളിക്കാന് പറ്റും. അവന് മനസ്സില് കണക്കു കൂട്ടി.
അത്താഴം കഴിക്കുമ്പോള് ഡൈനിംഗ് ടേബിളില് വെച്ച് വിജിത്ത് പതിവിലും കൂടുതല് അര്ച്ചനയുമായി സംസാരിക്കുവാന് തുടങ്ങി, അര്ച്ചന ഉണ്ടാക്കിയ കറിയുടെ മഹത്വമൊക്കെ വര്ണ്ണിച്ച് അമ്മ ഉണ്ടാക്കുന്നതിലും രുചി ഉണ്ടെന്നെല്ലാം വിജിത്ത് പറഞ്ഞു.
വിജിത്തിന്റെ പുകഴ്ത്തലില് അര്ച്ചന പുളകിതയായിരുന്നു.
‘മാമി ആദ്യം ഉണ്ടാക്കിയ കറി ഏതാണ്…?’ വിജിത്ത് ചോദിച്ചു.
‘ചമ്മന്തി ‘ വളരെ നിഷ്കളങ്കമായിരുന്നു അര്ച്ചനയുടെ ഉത്തരം.
അത് കേട്ട് വിജിത്ത് അര്ച്ചനയ കളിയാക്കി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
‘ചിരിക്കയൊന്നും വേണ്ട. ആട്ടെ നിനക്ക് എന്തൊക്കെ ഉണ്ടാക്കാനറിയാം’ അര്ച്ചന വിജിത്തിനോട് ചോദിച്ചു.
‘എനിക്ക് ചിക്കന് കറി ഒഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാം അറിയാം’
വിജിത്ത് പറഞ്ഞത് ശരിയായിരുന്നു. കാരണം പലപ്പോഴും അമ്മക്ക് സമയം ഇല്ലാത്തപ്പോള് അമ്മയെ സഹായിച്ച് അവന് ഒരു പാചക വിദഗ്ദനായി തീര്ന്നിരുന്നു.
അര്ച്ചന വിജിത്തിനെ നോക്കി. താന് വരുമ്പോള് വെറും നരുന്ത് പയ്യനായിരുന്നു. ഇപ്പോള് മനസ്സിലൊക്കെ പെരുപ്പിച്ച്. അന്ന് ആദ്യരാത്രിയില് തങ്ങള്ക്കൊപ്പം കിടക്കണം എന്നു പറഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് ബഹളം വെച്ച ചെക്കനാണ്.
‘എടാ വിജിത്തേ നിനക്കോര്മ്മയുണ്ടോ അന്ന് ഞങ്ങള്ക്കൊപ്പം കിടക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞ് നീ കരഞ്ഞ് ബഹളം വെച്ചത്…’ അര്ച്ചന വിജിത്തിന്റെ ഉള്ളിലിരിപ്പ് അറിയാന് ആണത് ചോദിച്ചത്.
‘ഉം… അമ്മ പറയുമാരുന്നു അങ്കിളിന്റേം ആന്റീടേം ആദ്യരാത്രിയില് മണിയറയില് കിടക്കാന് ബഹളം വെച്ചകഥയൊക്കെ…’