രചനയുടെ വഴികൾ [അപരൻ]

Posted by

വേർ ഹാവ് യൂ ബീൻ ‘

പയ്യൻ അരയിലെ തുണി പറിച്ചു നിലത്തിട്ടു. എന്നിട്ട് വലതുകൈ കൊണ്ട് ജിഷയുടെ കന്തിൽ തിരുമ്മി. മറ്റേ കൈ അവളുടെ തലയിൽ അമർത്തി മെല്ലെ കുണ്ണ അവളുടെ വായിലേക്കു തള്ളിക്കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി…

ഞാൻ കൈ ബർമുഡയ്ക്ക് ഉള്ളിലേക്കിട്ടു വടിയായ വീരനെ താലോലിച്ചു. അന്യനൊരാൾ ഭാര്യയുടെ വായിലടിക്കുന്നതു നോക്കി വാണമടിക്കാൻ ഒരു സുഖം…

അപ്പോൾ തോളത്താരോ തോണ്ടിയതറിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

നേരത്തേ വന്ന പരിചാരക.

” മഹാറാണി വിളിക്കുന്നു “

പരിചാരകയുടെ പുറകേ നടന്നു.

മസ്സാജ് പാർലറിനു വെളിയിലെത്തിയപ്പോൾ പരിചാരക പറഞ്ഞു,

” സാഹിത്യകാരൻ സ്വന്തം മുറിയിലേക്കു പൊയ്ക്കോളൂ. റാണി അവിടെയുണ്ട് “

മുറിയിലെത്തിയ പാടെ റാണി ഇര കണ്ട വ്യാഘ്രത്തെപ്പോലെ ചാടി വീണു.

നിമിഷനേരത്തിനുള്ളിൽ കിടക്കയിൽ കിടന്നൊരു അറുപത്തൊമ്പതു പേജുകളിലൊരു ചെറുകാവ്യം…

മഷി വരുന്നതിനു മുമ്പേ റാണി വായന നിർത്തി.

” സാഹിത്യകാരാ ഇനി തൂലികയുമായി ഉദ്യാനത്തിലേക്കു കയറിക്കോളൂ ”
മലർന്നു കവച്ചു കിടന്നു റാണി മൊഴിഞ്ഞു.

ഉദ്യാനത്തിലേക്കു ഇടിച്ചു കയറി…

യാത്ര രാജപാതയിലൂടെയെന്ന പോലെ ആകുമെന്നു കരുതിയെങ്കിലും തെറ്റി. വഴി ഇടുങ്ങിയതും ഇറുക്കമുള്ളതും…

മത്തങ്ങമർദ്ദനം നടത്തി കുതിരയോടിക്കവേ പറഞ്ഞു,

” റാണീ ഇപ്പോഴും ഇടുങ്ങിയ വഴിയാണല്ലോ “

” സാഹിത്യകാരാ രണ്ടുണ്ടു കാര്യം “

” ചൊല്ലിയാട്ടെ “

” ഒന്ന്, കൂടുതലും കച്ചേരിയാണ് നടത്താറ്. ഫോർമുല വണ്ണിലെ പോലെ എക്പേർട്ട് ഡ്രൈവർമാരെ മാത്രമേ ഉദ്യാനത്തിൽ കയറ്റാറുള്ളൂ. കോഴ്സ് പൂർത്തിയാക്കാനറിയണം. അതാകട്ടെ വല്ലപ്പോഴും മാത്രം…”

” രണ്ടാമത്തേതോ “

റാണി മദാലസയായി ചിരിച്ചു.

” സാഹിത്യകാരന്റെ തൂലികയുടെ വലിപ്പം “

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *