രചനയുടെ വഴികൾ [അപരൻ]

Posted by

” ഒളിച്ചിരുന്നു കളി കണ്ടു വാണം വിടാൻ പോയതല്ലേ. അവിടെങ്ങാനും കിടപ്പുണ്ടാകും. പുള്ളിക്ക് ഒരു വാണത്തിനുള്ള കപ്പാസിറ്റിയേ ഉള്ളൂ. ഇന്നു വേണേൽ രണ്ടെണ്ണം വിട്ടു കാണും. അതാ പൊങ്ങി വരാത്തത്. ഊർദ്ധൻ വലിച്ചു കിടക്കുകയാരിക്കും “

” അയ്യോ ! ഇനിയെന്തു ചെയ്യും “

” സാരമില്ല നമുക്ക് പോകാം. മന്ത്രിക്ക് പട്ടിയെ പേടിയാ. കുറേക്കഴിഞ്ഞ് ഇഴഞ്ഞെത്തിക്കോളും “

രാജ്ഞിയോടൊപ്പം അന്തപ്പുരത്തിലേക്കു നടന്നു. പൂറു കഴുകാനായി രാജ്ഞി സ്വന്തം മുറിയിലേക്കു പോയി.

മുറിയിൽ വന്നു കുണ്ണ കഴുകി വന്ന് മെത്തയിൽ കിടന്നു ചെറുതായൊന്നു മയങ്ങി. എട്ടു മണി ആയപ്പോൾ അത്താഴത്തിന് തോഴിമാർ വന്നു വിളിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.

ഡൈനിംഗ് റൂമിൽ ചെന്നപ്പോൾ രാജാവും മന്ത്രിയുമില്ല. രാജ്ഞി മാത്രം!

വെള്ളമടിയുടെ ക്ഷീണത്താൽ രാജാവും വാണമടിയുടെ ക്ഷീണത്താൽ മന്ത്രിയും ഫ്ലാറ്റായിക്കിടക്കുകയാണെന്നു പരിചാരകർ പറഞ്ഞു.

” സാഹിത്യകാരൻ രാജകുമാരിയെ പരിചയപ്പെട്ടില്ലല്ലോ “

റാണി പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് രാജ്ഞിയുടെ വശത്തിരുന്ന പെങ്കൊച്ചിനെ ശ്രദ്ധിച്ചത്. ആങ്കർ സുജി സനീഷിനെപ്പോലെ ഒരു സാധനം. പത്തൊമ്പത്-ഇരുപത് വയസ്സു വരും. അമ്മയ്ക്കാണോ മകൾക്കാണോ കൂടുതൽ വെടിലുക്ക് എന്നു പറയാൻ പറ്റില്ല.

കുമാരി സ്വപ്ന സ്വയംഭോഗിനി.

” മോള് പ്ലസ് ടൂ കഴിഞ്ഞു. രണ്ട് പേപ്പറ് കിട്ടാനുണ്ട് ” റാണി.

” ഇതാണ് മോളേ സാഹിത്യകാരൻ ജിതിൻ ജോയി MA, LLB,MBBS,IFS,FACT.”

” കുമാരി വായിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലാണോ ” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

” ഹേയ്… അവൾക്കു ചട്ടിയും കോപ്പയുമാ കൂടുതലിഷ്ടം ” റാണി പറഞ്ഞു.

” ഈ അമ്മ വെറുതേ പറയുകാ സാഹിത്യകാരാ. നല്ല തൂലികയാണെങ്കിൽ ഞാനും വായിക്കും “

” നല്ല മുഴുത്ത തൂലികയാ മോളേ. കൊറച്ചു മുമ്പ് ഞാനൊന്നു വായിച്ചു.” റാണി.

” എത്ര മിനിറ്റു വായിച്ചമ്മേ “

” ഒരു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റെങ്കിലും വായിച്ചു കാണും “

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *