പക്ഷെ അല്പം വൈകി ആയിരുന്നു…
എന്തോ ഒന്ന് ഇടക്ക് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്…
ചാരു നന്നായി വിയർത്തിരിക്കുന്നു…
മുടിയും അഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു….
ആഹ്… അറിയില്ല….
പുറത്തെത്തിയ അവിടെ പെട്ടിയും ബാഗും തൂകി അന്ന നട നടന്നുകൊണ്ട് ടാസി സെന്റർ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി…
സെന്ററിനുള്ളിൽ ഒരു ടാക്സി ഡ്രൈവറിനെ കണ്ടു, ട്രിപ്പ് പോണമെന്നും ചാരു ആവശ്യപ്പെട്ടു..
അയാൾ ആദ്യമായി ചാരുവിനെ കാണുന്നതാണ്…
പക്ഷെ എന്നിട്ടും അയാൾക്ക് അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു വശപിശകൊക്കെ തോന്നി..
സാദാരണ കാമം മൂത്തു നോക്കുന്ന നോട്ടമല്ല,
സംശയം പൂണ്ടപോലുള്ളൊരു നോട്ടം…
അത് അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്കും തോന്നിയിരുന്നു…
അതെ… ചാരുവിന്റെ ബ്ലൗസിന് മുകളിലായി കയ്യ് പാദത്തിന്റെ അടയാളം കല്ലിച്ചു കിടക്കുന്ന പോലെ..
ചുവന്നു കല്ലിച്ചു നിൽക്കുന്നു…
കഴുത്തിലും മുഖത്തിന്റെ സൈഡിലുമെല്ലാം ക്രീം പോലെ പാൽ തുള്ളികൾ…
പാൽ തന്നാണോ…?
എന്താവും അത്..? കാർ ഡ്രൈവർ അവളുടെ മാറിലേക്ക് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കണ്ടു ചാരു സാരീ മുകളിലേക്ക് വലിച്ഛ് കയറ്റി…
ഡ്രൈവർ എങ്ങോട്ടാണെന്ന് പെട്ടന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ചാരു ആദ്യം ഒന്ന് പതറി…ചാരു അവളുടെ പേഴ്സ് തുറന്നു കയ്യിലെ അഡ്രസ്സ് ഷീറ്റ് അയാൾക്ക് നേരെ നീട്ടി..
“രാജീവ് നായർ
Tc no 110/113
ദ്വാരക ഹൗസ്, കൈലാസ നഗർ
മാമ്പഴക്കാരി,ആലപ്പുഴ “
“ഈ കാണുന്ന അഡ്രസ്സിലോട്ട് എന്നെ കൊണ്ടൊന്നു വിടുവോ” ചാരു എളിമയോടെ ചോദിച്ചു ..
“ഇത് ആലപ്പുഴ അല്ലെ? ഇവിടെ നിന്നു 160 കിലോമീറ്റർ, 3മണിക്കൂർ എടുക്കും..” ഡ്രൈവർ പറഞ്ഞു..
“ആംഹ് സാരമില്ല, കൊണ്ട് വിടാവോ?” ചാരുവിനു സമാധാനമായി..
“ആംഹ് എന്നാ വാ…” ഡ്രൈവർ അവളെ വിളിച്ചു…