Posted by അതെന്റെ നെഞ്ചിലാണ് തറഞ്ഞു കയറിയത്. അവളെന്നെ പ്രേമിക്കണം എന്നോ, എന്നെ കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നോ ഒന്നും ചിന്തിക്കാനുള്ള യോഗ്യത എനിക്കില്ല എന്ന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവളെ കാണാന്‍ ചെന്നത്. ഒരു പുഞ്ചിരി..ഒരു നല്ലവാക്ക്..ഇത്രമതിയയിരുന്നു എന്റെ സ്വപ്ന സാഫല്യത്തിന്…പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല.
ഞാനും രമേശനും ഹോട്ടലില്‍ എത്തുന്നത് വരെ ഒരക്ഷരം പരസ്പരം സംസാരിച്ചില്ല. മനസിന്റെ വിഷമം ലഘൂകരിക്കാന്‍, അവന്‍ ഒരു ഫുള്‍ ബോട്ടില്‍ വിസ്കി വാങ്ങി ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേര്‍ക്കും കൂടി ഒഴിച്ചു. ഒരു മൂന്നു പെഗ് ചെന്നപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് സംസാരിക്കാനുള്ള ശേഷി തിരികെ കിട്ടി.
“കണ്ടോടാ അളിയാ നായിന്റെ മോളുടെ ജാഡ..അവളെ എന്നും ഇതുപോലെ ഓരോരുത്തര് കാണാന്‍ ചെല്ലുന്നുണ്ടെന്ന്..അതുകൊണ്ട്? അതുകൊണ്ട് അവള്‍ക്ക് നമ്മളോട് അല്പം മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിച്ചു കൂടാ എന്നുണ്ടോ? ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേടാ..ഈ സിനിമാ രംഗത്തുള്ള സകല അവന്മാരും അവളുമാരും വേശ്യകളെക്കാള്‍ തറകള്‍ ആണ്..അങ്ങ് മോളീന്ന് പൊട്ടി വീണതാണെന്നാണ് ഊച്ചാളി റോള്‍ ചെയ്യുന്നവന്മാരുടെ വരെ ധാരണ..പിന്നെ ഇവളെപ്പോലെ സൌന്ദര്യമുള്ള ഒരു ഊമ്പീമോള്‍ ജാഡ കാണിക്കുന്നതില്‍ അത്ഭുതമുണ്ടോ..വിട്ടുകള..പോകാന്‍ പറ അവള്‍..” അവന്‍ പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ മറുപടി നല്‍കിയില്ല; കാരണം എന്റെ മനസ് എത്രയധികം വ്രണപ്പെട്ടു എന്ന് അവനോ വേറെ ആര്‍ക്കെങ്കിലുമോ ഊഹിക്കാന്‍ പോലും സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല; അത്രയ്ക്ക് ഞാന്‍ തകര്‍ന്നു പോയിരുന്നു. മനീഷയുടെ ഫോട്ടോ ഞാന്‍ ആദ്യം കണ്ട സമയം മുതല്‍ അവളെ ഞാനെന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ശ്രീകോവിലില്‍ ഒരു ദേവിയായി പ്രതിഷ്ഠിച്ചു വച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഓരോ ദിവസവും ആ പ്രതിഷ്ഠയ്ക്ക് പൂജ ചെയ്ത് ഞാന്‍ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കൊട്ടാരം പടുത്തുയര്‍ത്തി അതില്‍ അഭിരമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സില്‍ മനീഷ ഒരു ദേവത ആയിരുന്നു; അവളില്‍ ഒരു ഊനവും സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ പോലും എനിക്ക് ശക്തി ഇല്ലായിരുന്നു. ഐശ്വര്യാറായി പോലും അവളെക്കാള്‍ സൌന്ദര്യമില്ലാത്തവള്‍ എന്നാണ് ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത്. പെണ്ണ് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അത് മനീഷ മാത്രം; വേറെ ഒരു പെണ്ണും അവളുടെ മുന്‍പില്‍ ഒന്നുമല്ല എന്ന് ഞാന്‍ ഉറച്ച് വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ കാല്‍പ്പാദം പതിഞ്ഞ മണ്ണെങ്കിലും എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് ഞാന്‍ ആശിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവള്‍ക്ക് വേണ്ടി ഞാന്‍ പ്രാര്‍ഥിക്കാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എന്നെങ്കിലും അവളെ കണ്ടാല്‍..തനിക്ക് അവളോടുള്ള സ്നേഹം അറിയിച്ചാല്‍..ആ ചെന്താമാരപ്പൂവ് പോലെയുള്ള വദനം എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു പ്രാവശ്യമെങ്കിലും വിടരും എന്ന് ഞാന്‍ മോഹിച്ചിരുന്നു; ഒരു പുഞ്ചിരി..അത് മതിയായിരുന്നു എനിക്ക് ധന്യനാകാന്‍..അതവള്‍ നല്‍കിയില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കൊട്ടാരത്തെ ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് അവള്‍ തച്ചുടച്ചുകളഞ്ഞു.
എന്റെ മനസ്സിനേറ്റ മുറിവിന്റെ ആഴം അതിഗഹനമായിരുന്നു. അനുനിമിഷം ഞാന്‍ ഉരുകി ഇല്ലാതാകുകയായിരുന്നു. തളര്‍ന്ന ശരീരത്തോടെയും മനസ്സോടെയുമാണ് ഞാന്‍ ഊട്ടിയില്‍ നിന്നും തിരികെ പോന്നത്.
അതോടെ എനിക്ക് മനീഷയോട് ഉണ്ടായിരുന്ന സ്നേഹം പാടെ ഇല്ലാതായി; പക്ഷെ അതിന്റെ പത്തിരട്ടി ശക്തിയോടെ അവളോട്‌ എന്റെ മനസില്‍ പക കലര്‍ന്ന കാമം ഉടലെടുത്തു. അവളുടെ ആ വടിവൊത്ത ശരീരം ഭ്രാന്തമായ ആസക്തിയോടെ ഞാന്‍ മോഹിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ അവള്‍ പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നയായി വന്ന് എന്നെ രമിപ്പിച്ചു. അവളുടെ തുടയിടുക്കില്‍ മുഖം പൂഴ്ത്തി അവളുടെ മദനച്ചെപ്പ് നക്കിക്കുടിക്കാന്‍ എന്നിലെ മൃഗം ആസുരമായി ആഗ്രഹിച്ചു.