അങ്ങനെ അടുക്കളയിലെ പണി തീർത്തു ഹാളിലേക്ക് വന്ന പ്രിയ അപ്പുവിന്റെ അടുത്തോട്ടു ചെന്നു..
പ്രിയ :എന്തേയ് മോനെ ഇങ്ങനെ ആലോചിച്ചിരിക്കുന്നേ…കിടക്കണ്ടേ..
അപ്പു :ഒറ്റക്ക് കിടക്കണ്ടേ ആ വിഷമത്തിൽ ഇരുന്നു പോയതാ (അവൻ ഒരു നമ്പർ ഇട്ടു നോക്കി )
പ്രിയ :കൊച്ചു കുഞ്ഞൊന്നുമല്ലല്ലോ…പോത്ത് പോലെ വളർന്നു.. എന്നിട്ടാണ്
അപ്പു :ഞാൻ ഇപ്പഴും കുഞ്ഞ് തന്ന്യാ… പണ്ട് ഞാൻ കരയുമ്പോ ഒക്കെ ചെറിയമ്മ പറയോർന്നല്ലോ ,,… കരയണ എന്തിനാ എന്റെ മോൻ നിനക്ക് ചെറിയമ്മയില്ലേ… ചെറിയമ്മനെ കെട്ടി പിടിച്ച് കിടന്നോനോക്കെ…,, ഇപ്പ ഞാൻ വലുതായപ്പ എന്താ സ്നേഹം കൊറഞ്ഞോ…
പ്രിയ : (പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ട്) നിന്നെ കുളിപ്പിച്ചൂണ്ടിരുന്നതും ഞാനല്ലേ… ഈ കണക്കിന് നിന്നെ കുളിപ്പിച്ച് തരണം എന്ന് പറയൂലോ..
അപ്പു :പറയും…പറഞ്ഞ ഇപ്പ എന്താ…എന്നെ മാത്രം അല്ലാലോ…ഞാനും സോപ്പ് ഒക്കെ തേച്ചു കുളിപ്പിച്ച് തന്നിട്ടുള്ളതല്ലേ കൊറേം… (അവൻ മെല്ലെ ചിരിച്ചു )
പ്രിയ :(അത് കേട്ട് നാണിച്ച് )…അപ്പു !! കുറച്ച് പയ്യെ പറ… മോൾ കേൾക്കും…
(രണ്ടു പേർക്കും ഇളകി നിൽക്കാണെന്ന് പരസ്പരം അറിയാം)
തുടരും..