Posted by “അരുൺ ഇനി എന്ത് ചെയ്യും.?” വൈകുന്നേരം ഓഫീസിൽ ഇരുന്ന് രശ്മിയുടെ കേസിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഗോകുൽ അരുണിനോട് ചോദിച്ചു.
“സംശയത്തിന് മുനയിൽ നിർത്തി അന്വേഷിക്കാൻ നമുക്ക് ഒരു പ്രതി പോലുമില്ലല്ലോ ഗോകുൽ.” അരുൺ തന്റെ നിരാശ പ്രകടമാക്കി.
“ആരു പറഞ്ഞു അരുൺ, നമുക്ക് സംശയത്തിന് മുനയിൽ നിർത്താൻ ആളില്ലെന്ന്. രശ്മിയെ കാണാതായ വിവരം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞെട്ടിയ സൂര്യൻ. രശ്മിയോട് സ്നേഹമില്ലാത്ത, അല്ലെങ്കിൽ അവളെ കാണാതായതിൽ വിഷമിക്കാത്ത അവളുടെ രണ്ടാനമ്മ. നമ്മുടെ മുന്നിൽ ഒളിച്ചുകളിക്കുന്ന പ്രിൻസിപ്പൽ. തുടങ്ങി നമുക്ക് സംശയിക്കാൻ ഒരുപാട് പേരുണ്ട്. എന്നാൽ അത് വ്യക്തമാക്കുന്ന ഒരു തെളിവും നമുക്കിതുവരെ ലഭിച്ചിട്ടില്ല.” ഗോകുൽ അരുണിനോട് വിശദീകരിച്ചു.
“ഞാനും അതുതന്നെയാണ് ഗോകുൽ പറഞ്ഞത്. വ്യക്തമായ തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സംശയിക്കാൻ നമുക്ക് ഒരാളും ഇല്ല എന്ന്. ഇനി അടുത്ത സ്റ്റെപ്പ് എന്താണ് എന്തെങ്കിലും പ്ലാനുണ്ടോ.?”
“ആലോചിച്ചിട്ട് എനിക്കൊരു പിടിയും കിട്ടിയിട്ടില്ല അരുൺ.” ഗോകുൽ തന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ വിവരിച്ചു.
“അത് ശരി ഒരു ക്രൈം ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷൻ നടത്താനുള്ള ആവേശം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ അല്ലേ.. എങ്കിൽ നാളെ നമുക്ക് ഒന്നുകൂടി പ്രിൻസിപ്പാളിനെ കാണണം. സൂത്രത്തിൽ നമുക്ക് ചില ഡീറ്റെയിൽസുകൾ അറിയാൻ സാധിച്ചെങ്കിലോ.?” അരുൺ ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ തന്റെ ആശയം വിവരിച്ചു
️️️️️️️️️️️️
പിറ്റേന്ന് ക്ലാസ് ആരംഭിച്ചതിനു ശേഷമാണ് ഗോകുലും അരുണും കോളേജ് ക്യാമ്പസിൽ എത്തിയത്. ഇത്തവണ അരുൺ തനിച്ചാണ് പ്രിൻസിപ്പാളിനെ കാണാൻ പോയത്.
“സർ നമസ്കാരം.” ഓഫീസിലേക്ക് കയറിയ അരുൺ പ്രിൻസിപ്പലിനെ അഭിവന്ദനം ചെയ്തു. ശേഷം പ്രിൻസിപ്പലിനെതിരെ ഉണ്ടായിരുന്ന കസേരയിൽ അവൻ ഇരുന്നു.
“ഓ നിങ്ങൾ ആയിരുന്നോ.? നിങ്ങൾ ഇന്നലെ ചോദിച്ച കാര്യത്തിലാണെങ്കിൽ വെറുതെ സമയം കളയണമെന്നില്ല.. അത് നടക്കില്ല..” ഫോണിൽ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന അയാൾ മുഖമുയർത്തി അരുണിന്റെ മുഖത്തുനോക്കി മറുപടി നൽകി. ശേഷം അയാളുടെ നോട്ടം വീണ്ടും തന്റെ മൊബൈലിലേക്ക് തന്നെയായി
“അല്ല സർ.. ഇന്ന് ഞാൻ അതിനല്ല വന്നത്. എനിക്ക് രശ്മിയുടെ അറ്റൻഡൻസ് ഒന്ന് കണ്ടാൽ മതി. കോളേജിലെ അവളുടെ വരവ് പോക്ക് എങ്ങനെയായിരുന്നു എന്ന് ഒന്ന് അറിയാനാണ്.” ഗോകുൽ പറഞ്ഞു
“ശരി ഞാൻ രശ്മിയുടെ പ്രൊഫസറോട് പറയാം. അതിന് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല.” അരുൺ പോലീസുകാരൻ ആണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചതിനാൽ പ്രിൻസിപ്പാൾ മറുപടി നൽകി.