“സൈലൻസ്….” ചിരി മാറ്റി മുഖത്തു ഗൗരവം വരുത്താൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് കോകില ടേബിളിൽ കൈ കൊണ്ടടിച്ചു. പെണ്കുട്ടികളെല്ലാം ചിരിയടക്കിയെങ്കിലും നടുബെഞ്ചിലിരുന്ന ഫൈസലും ടീമും അത് കൂട്ടാക്കാതെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിരുന്ന് അട്ടഹസിച്ചപ്പോൾ ജിതിൻ മുഷ്ഠി ഞെരിച്ചു. “സൈലൻസ്….” ഒരിക്കൽ കൂടി ബെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു കൊണ്ട് കോകില ശബ്ദമുയർത്തി. നടുബഞ്ചന്മാർ പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞിരുന്നു. “ബിച്ച്…” നടുക്ക് നിന്ന് അടക്കിപ്പിടിച്ച ആക്ഷേപമുയർന്നു. കോകില മിസ്സിന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പോഴും തമ്മിൽ തമ്മിൽ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഹറാം പെറന്നവമ്മാരോട് കണ്ണു തുടച്ചു കൊണ്ടവൾ തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു,
“ചിരിച്ചു മതിയാവാത്തവർക്ക് ക്ലാസിന് വെളിയിൽ നിന്ന് ചിരിക്കാം…”
അതോടെ ചിരിയും പിറുപിറുക്കലും നിന്നു. അവനും എന്തൊക്കെയോ പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ, ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് വെറുതെ ടെമ്പർ കയറി അറിയാതെ വല്ലതും ഒക്കെ കാണിച്ചു കൂട്ടിയാൽ പണിയുറപ്പാണെന്നു മനസ്സിലാക്കി അവൻ സ്വയം അടങ്ങി. എന്നാലും കോകിലയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞത് അവന്റെയുള്ളിൽ ഒരു നീറ്റലുണ്ടാക്കി. അതേനേരം തന്നെ ക്രോധത്തിന്റെ ഒരു അഗ്നിപർവത സ്ഫോടനവും. ഇനി തനിക്ക് എന്തു പറ്റുമെന്ന് അറിയില്ല. ഇനി മടക്കയാത്ര ഉണ്ടോ എന്ന് പോലും തീർച്ചയില്ല. എങ്കിലും ഫൈസലേ, ദേവീ വിഗ്രഹം പോലെ മനസ്സിൽ കൊണ്ടു നടക്കുന്നവളുടെ കണ്ണ് നിറയിച്ചതിന്, ഇതിന് ഞാൻ നിനക്ക് പണി തന്നിരിക്കും. ജിതിന്റെ ഉള്ളം രോഷം കൊണ്ടു.
“ഓൾ ഓഫ് യൂ ഓപ്പൺ ടെക്സ് ബുക് പേജ് നമ്പർ 101, കോവലന്റ് ബോണ്ടസ്…”
കോകില ടെക്സ്റ്റ് നിവർത്തി പാരായണം തുടങ്ങി. അവളുടെ മധുരനാദം വീണാഗാനം പോലെ അവന്റെ കാതുകളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി. ബുക്ക് തുറന്ന് ഏതോ പേജ് നിവർത്തി വെച്ച് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് കഞ്ചവടിച്ചത് പോലെ അവൻ നോക്കിയിരുന്നു. അവൾ തന്നെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു പോലുമില്ലല്ലോ? അവളുടെ നോട്ടം ഒരു നിമിഷത്തേക്കെങ്കിലും തന്റെ മേൽ പാളി വീണിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അവന്റെ മനസ്സ് കൊതിച്ചു. മുന്പിലിരിക്കുന്ന പൂറന്മാർ പുറകിലെ ബെഞ്ചിൽ മുട്ടുകൈ കുത്തി ചാരിയിരിക്കുന്നു. ഇടക്കിടെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് വാപൊത്തി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്. തന്റെ കമ്പി കണ്ട കാര്യമാണോ? എന്നാലും അതെങ്ങനെ സംഭവിച്ചു? അറിഞ്ഞു കൂടെയില്ല. പക്ഷെ കോകിലയെ വീണ്ടും കണ്ടത് മുതൽ അവളോട് മുന്പേപ്പോഴും തോന്നാതിരുന്ന ഒരു വികാരം. അവൾ തന്നെയാണ് തന്റെ ഇണ എന്ന് കുണ്ണ സ്വയം തീരുമാനിച്ച പോലെ. പെണ്പിള്ളേരുടെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ഗീതുവും നിഖിതയും സിജിയും അവനെ എത്തി നോക്കി ഇടക്കിടെ തമ്മിൽ തമ്മിൽ നോക്കി ചിരിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. ടെൻഷനടിച്ചിരിക്കുമ്പോളാണ് അതിനിടക്ക് സോണി മൈരൻ തോണ്ടി വിളിക്കുന്നത്,
‘മച്ചമ്പീ, എന്ത് വലുതാടാ നിന്റെ മൊട്ട, അളിയാ, ടോയ്ലറ്റിൽ പോവുമ്പോ എനിക്കൊന്നു കാണിച്ചുതാ അളിയാ…’
‘അങ്ങോട്ട് മറിയിരി ഗേ മൈരേ…’
പുറകിലെ ബഞ്ചിൽ അടക്കിപ്പിടിച്ചുള്ള ബഹളം കേട്ട് കോകില ബുക്ക് മടക്കി കടുപ്പിച്ചൊരു നോട്ടം നോക്കി. അവർ വേഗം അടങ്ങിയിരുന്നു. ഹോ ദേഷ്യപ്പെട്ടു നിൽക്കുമ്പോഴും അവൾക്കൊരു ദിവ്യാ ഉണ്ണിച്ചന്തമുണ്ട്. അവളെ നോക്കിയിരുന്ന് സമയം കടന്നുപോയതവനറിഞ്ഞില്ല. പീരിയഡ് തീർക്കാനുള്ള ബെൽ മുഴങ്ങി. കോകില ടെക്സ്റ്റ്ടച്ച് ക്ലാസ്സിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുംമുമ്പ് മേശപ്പുറത്തുന്ന വേസിലേക്ക് ഒന്ന് ഇടംകണ്ണിട്ടു. പുസ്തകം മാറോടണച്ച് വെളിയിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോൾ അവൾ ജിതിനെയൊന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി.