മാധവന്: അവള് രണ്ട് ദിവസായിട്ട് വലിയ ദേഷ്യത്തിലാ.. ഞാന് കമ്പനി ശ്രദ്ധിക്കണില്ലാന്ന് പറഞ്ഞ്. നമുക്കാണെങ്കില് മഴയായതോണ്ട് കാണാനും പറ്റിയില്ല. ഞാന് പ്ലാന് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. മോള് വിളിച്ചാല് വന്നാ മതി. ജയ താഴെയുണ്ട് ഞാന് ഫോണ് വെയ്ക്കട്ടെ..
അഷിത: ജയ അമ്മായിയെ പേടിയാണല്ലേ…?
മാധവന്: വേറെ ആരെ പോലയുമല്ല.. അവള് ഒരു യക്ഷിയാണ്.
അഷിത: അത് ശരിയാ.. ഭാര്യമാരെ ഒരു ഭര്ത്താക്കന്മാര്ക്കു വെലയുണ്ടാവില്ല
മാധവന്: ഉം.. അതും ശരിയാ
അഷിത: എനിക്ക് ഇപ്പൊ അമ്മാവനെ കാണണം
മാധവന്: മോളെ ഇപ്പോളോ..?
അഷിത: ഇപ്പോ വേണ്ട.. എല്ലാവരും ഉറങ്ങീട്ട് മതി
മാധവന്: ജയയെങ്ങാനും ഉണര്ന്നാല്..? ഞാന് അങ്ങോട്ട് വരണോ…?
അഷിത: വേണ്ട.. വെറകുപുരയില്ലേ അവിടെ മതി
മാധവന്: അവിടെ കാടുപിടിച്ചു കിടക്കുകയല്ലേ..?
അഷിത: അത് സാരല്ല്യ.. ഒരു പതിനൊന്ന് മണിയാവുമ്പോള് എത്തിയാല് മതി.
മാധവന്: ശരി മോളെ.. എത്താം
അഷിത: ഉം
എന്നു പറഞ്ഞു ഫോണ് കട്ടുചെയ്യുന്ന അഷിത. മാധവന് എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി. താന് ആഗ്രഹിച്ച പെണ്ണ് ഇപ്പോള് തന്നെ ആഗ്രഹിച്ച് വിളിച്ചിരിക്കുന്നു. അവള്ക്ക് ശരിക്കും കടികയറിയിട്ടുണ്ട്. തന്റെ കുണ്ണയുടെ സുഖം കിട്ടിയാല് ഒരു പെണ്ണും തന്നെ വിടില്ലായെന്ന് രേണുക പറഞ്ഞത് അയാള് ഓര്ത്തു. ഏതായാലും അഷിതയെ പോലെത്തെ ഒരു പെണ്ണിനെ ഇന്ന് രാത്രി താന് വീണ്ടും അനുഭവിക്കാന് പോവുന്നു. പക്ഷെ ജയ. അയാള് ഗാഢമായി ആലോചിച്ചു. അവളെ പേടിക്കണം. എന്താനൊരു വഴി. അയാള് അലമാറ തുറന്നു അഞ്ചാറു ഉറക്ക ഗുളികയെടുത്ത് കീശയിലിട്ടു താഴോട്ട് ചെന്നു. അപ്പോളേക്കും ഷൈനിയും ചിന്നുവും ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കിടന്നിരുന്നു. ജോലിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ജയ ഡൈനിഹാളിലെ ടേബിളിന്റെ മുകളിലുള്ള ജഗ്ഗില്നിന്ന് വെള്ളം കുടിക്കാറുണ്ട്. അയാള് അത് തുറന്ന് ഗുളിക അതിലിട്ടു. മുകളിലേക്ക് പോയി. പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് താഴെ ആ ജഗ്ഗില്നിന്ന് വെള്ളമെടുത്ത് കുടിക്കുന്നത് മാധവന് കണ്ടു. വേഗം അയാള് മുറിയില്പോയി കിടന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് ജയ കയറിവന്നു. ടോയ്ലറ്റില് പോയി മൂത്രമൊഴിച്ച് ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു മാധവനൊപ്പം കിടന്നു. അപ്പോളേക്കും സമയം 10.30 ആവുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള് ജയയുടെ കൂര്ക്കം വലികേട്ടു. മാധവന് മെല്ലെ ബെഡ്ഡില് നിന്നെഴുന്നേറ്റു. ഫോണ് കയ്യിലെടുത്ത് താഴോട്ടിറങ്ങി. അടുക്കള വാതില് തുറന്നു പോവണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഷൈനി എപ്പോളേങ്കിലും ഉണര്ന്നാല് പിന്നെ സംശയമാവും. അയാള് മുന്നിലത്തെ വാതില് തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി. ഒരു ഷര്ട്ടും മുണ്ടുമായിരുന്നു മാധവന്റെ വേഷം. ജയ ഇനി ഇപ്പോ അടുത്തൊന്നും ഉണരില്ല. അത് അയാളില് ധൈര്യം വര്ദ്ധിപ്പിച്ചു. അയാള് പതുക്കെ വീടിന്റെ പുറികിലൂടെ വെറകുപുരയിലേക്ക് നടന്നു. അടുക്കള വാതില് വഴി കടക്കുകയാണെങ്കില് പെട്ടെന്ന് എത്താമായിരുന്നു. അങ്ങോട്ട് നടക്കുമ്പോളും മുള്ളുകളുള്ള ചെടികള് അയാളുടെ മുണ്ടില് കൊളുത്തിവലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മുണ്ട് ഉയര്ത്തി മടക്കികുത്തി അയാള് ധൃതിയില് വെറകുപുരയിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെയെത്തിയ അയാള് ചുറ്റുംനോക്കി. പക്ഷെ അവിടെയൊന്നും അഷിതയെ കണ്ടില്ല. ഒരുഭാഗത്ത് നിന്ന് പാദസരത്തിന്റെ കിലുക്കം കേട്ട് ഞെട്ടലോടെ മാധവന് അങ്ങോട്ട് നോക്കി. മുട്ടോളം ഉയരത്തില് മാക്സി പൊക്കിപിടിച്ചു കയ്യിലെ മൊബൈല് ഫോണിലെ ടോര്ച്ച് കത്തിച്ച് അഷിത നടന്നുവരുന്നത് അയാള് കണ്ടു. നിലാവെളിച്ചവും വീടിന്റെ പുറത്തേക്കിട്ട് ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചെത്തില് അവളുടെ വെളുത്ത മിനുസമാര്ന്ന കാലുകള് അയാള് കൗതുകത്തോടെ നോക്കിനിന്നു.