Posted by പാണ്ഡ്യന് കിതയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ആഹ് ആഹ് ആ ആ ആ അയാള്‍ ഉറക്കെ വിളിച്ചു. അയാള്‍ക്ക് വരാറായെന്ന് രേണുകയ്ക്ക് തോന്നി. അയാള്‍ തന്റെ കുണ്ണ രേണുകയുടെ വായയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു വായയില്‍ തിരികി കയറ്റി കൈകൊണ്ട് അടിച്ചു. അയാളുടെ പാലെല്ലാം രേണുകയുടെ വായിയില്‍ നിറഞ്ഞു. പ്രതികരിക്കാന്‍ കഴിയാതെ രേണുക കിടന്നു. മലന്നു കിടക്കുന്നതുകാരണം അവള്‍ക്ക് അതെല്ലാം കുടിച്ചിറക്കേണ്ടി വന്നു. പാണ്ഡ്യന് കിതയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അയാള്‍ വേഗം ചെന്ന് രേണുകയുടെ കയ്യിലെ കെട്ടും കാലിലെ കെട്ടും അഴിച്ചു മാറ്റി മുറിയില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി. രേണുക കണ്ണു പതുക്കെ തുറന്നു. വയ്യ എഴുന്നേല്‍ക്കാല്‍ പോലും വയ്യ. അവള്‍ പതിയെ ബെഡ്ഡില്‍ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. ദേഹം ആകെ നീറുന്നുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോള്‍. പൂറില്‍നിന്ന് പാണ്ഡ്യന്റെ ശുക്ലം താഴേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങി. അവള്‍ നേരെ ബാത്തുറൂമിലേക്ക് നടന്നു. നടക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വേദന അരയില്‍നിന്നുണ്ടായി. ബാത്തുറൂം തുറന്ന് കയറി വാതില്‍ ചാരി മൂത്രമൊഴിക്കാനിരുന്നു. അപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ വേദന കുണ്ടിയില്‍നിന്നായിരുന്നു. അത് നീറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വായയില്‍നിന്ന് തിന്ന ഭക്ഷണത്തോടൊപ്പം രേണുക പാണ്ഡ്യന്റെ ശുക്ലം ഛര്‍ദ്ദിച്ചു. അവള്‍ വായ കഴുകി ബെഡ്ഡ് റൂമിലേക്ക് എത്തിയപ്പോഴേക്കും മാധവനും പാണ്ഡ്യനും രേണുകയുടെ അവസ്ഥ നോക്കികണ്ടുനില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. അവള്‍ പെട്ടെന്ന് ബെഡ്ഡിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി പുതുപ്പെടുത്ത് തന്റെ നഗ്നത മറച്ചു. രേണുകയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി മാധവന്‍: രേണുകേ.. ക്ഷമിക്കണം. ഇവന്‍ ഇങ്ങനെ ചെയ്യൂന്ന് കരൂതീല്ലാ…
വിഷമത്തോടയും വേദനയോടെയും മാധവനെ നോക്കി കരയുന്ന രേണുകയോട് മാധവന്‍: നീ പേടിക്കേണ്ട.. ഇതുകൊണ്ട് നിനക്ക് ലാഭമേ ഉള്ളൂ.. നിന്റെ കാര്യമെല്ലാം ഞാന്‍ ഇവനോട് പറഞ്ഞു. അവന്‍ നിന്റെ കടമെല്ലാം വീട്ടാമെന്ന് പറഞ്ഞു…
ഇതുകേട്ട് പ്രതീക്ഷയോടെ മാധവനെ നോക്കുന്ന രേണുകയോട് പാണ്ഡ്യന്: ക്ഷമിക്ക് രേണുകേ… ഇന്ന് ഞാന്‍ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. കിടന്നുറങ്ങ്
മാധവന്‍: ശരിയാ ബാക്കി നാളെ പറയാം…
എന്നു പറഞ്ഞു മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് പോവുന്ന മാധവനും പാണ്ഡ്യനും. ഇത്രയെല്ലാം വേദന സഹിച്ചിട്ടും രേണുകയുടെ മനസില്‍ ഒരു സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്നു. മറ്റൊന്നുമല്ല.. തന്റെ കടമെല്ലാം തീര്‍ന്നല്ലോ എന്നുള്ള സന്തോഷം.
മുറിയില്‍ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി മാധവന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടക്കുന്ന പാണ്ഡ്യനോട് മാധവന്‍: തനിക്കൊന്ന് തരികാ വേണ്ടത്..? എന്തൊക്കെയ ഈ ചെയ്ത് കൂട്ടിയത്. വന്ന് അവളെ കൂട്ടി നാട്ടില്‍ പോയാലോ എന്നാലോചിച്ചതാ..
പാണ്ഡ്യന്: എന്നിട്ടാണോ താന്‍ ഞാന്‍ ചെയ്യുന്നത് നോക്കി വാതിലിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് കുണ്ണ കുലുക്കിയത്.
മാധവന്‍: അപ്പൊ താനത് കണ്ടോ…?
പാണ്ഡ്യന്: പിന്നെയല്ലാതെ…
മുറിയിലേക്ക് കടന്നു ബെഡ്ഡിലിരുന്നുകൊണ്ട് മാധവന്‍: താന്‍ നാട്ടില്‍വരേണ്ടേ…?
മാധവന്റെ കൂടെയിരുന്നുകൊണ്ട് പാണ്ഡ്യന്: നടുവേദന വന്നാല്‍ എന്താ ചെയ്യാ.. ഇതുപോലത്തെ നാട്ടിലുണ്ടെങ്കില്‍ ഞാന്‍ എപ്പളേ വന്നേനെ…
മാധവന്‍: തന്റെ നടുവേദന ഇനി മാറൂന്ന് തോന്നണില്ല…
പാണ്ഡ്യന്: അല്ല തന്റെ മരുമകന്റെ കല്യാണ ഫോട്ടോ എവിടെ
ഇതുകേട്ട് മാധവന്‍ ഫോണ്ഡ ഓണാക്കി ഗാലറിയില്‍ നിന്ന് ഒരു ഫോട്ടോയെടുത്തു. അത് മാധവന്റെ ഫാമിലി ഫോട്ടോയായിരുന്നു.
ഇതുകണ്ട് പാണ്ഡ്യന്: ഇത് ജയയും മക്കളും അല്ലേ… രണ്ടും സുന്ദരി കുട്ടികളാണല്ലോ…?
മാധവന്‍: തന്റെ കണ്ണാ വല്ലാതെ നോക്കണ്ട. വേറെ വല്ലതും തനിക്ക് തോന്നും. മാറ്റാം
എന്നു പറഞ്ഞു മാധവന്‍ വിരലുകൊണ്ട് നീക്കി ഫോട്ടോ മാറ്റി. അടുത്ത ഫോട്ടോ മഹേഷിന്റെയും അഷിതയുടെയും കല്ല്യാണ ഫോട്ടോ ആയിരുന്നു. രണ്ടു പേരും മാലയിട്ടു നില്‍ക്കുന്ന ഫോട്ടോ. ഇതുകണ്ട് മാധവന്റെ കയ്യില്‍ നിന്ന് ഫോണ്‍ വാങ്ങി അതിലേക്ക് നോക്കി പാണ്ഡ്യന്: തന്റെ മരുമകള്‍ സുന്ദരിയാണല്ലോ…? മരുമകന്റെ ഭാഗ്യം.. ഇവളായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ കല്ല്യാണത്തിന് വന്നേനെ.. ഒന്ന് കാണെങ്കിലും ചെയ്യാലോ…? വീടിനടുത്തായതോണ്ട് തനിക്കും കാണാമല്ലോ ഇവളെ അല്ലേ…?