Posted by എന്തിനുവേണ്ടിയായിരുന്നു ജെയിൻ അതൊക്കെ??? …… “””
കല്ലറക്ക് മുന്നിൽ നിന്നുകൊണ്ട് പ്രവിയുടെ മനസ്സ് ജെയിനോട് ചോദിച്ചു…. അതിന് ഉത്തരമെന്നനിലയിൽ പ്രവിയുടെ മനസ്സിൽ വിരിഞ്ഞത് “”അതൊക്കെ വഴിയേ മനസിലാകും മാഷേ “”എന്നരീതിയിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന ജെയിന്റെ രൂപമായിരുന്നു…….
“””ഏട്ടാ… “””
ജെനിയുടെ ശബ്ദതരംഗങ്ങൾ കാതിൽ അലയടിച്ചപ്പോൾ പ്രവി ജെനിയെ നോക്കി…..
“”ഏട്ടന് അറിയായിരുന്നല്ലേ ജെയിന്റെ അസുഖത്തെ കുറിച്ചു,, “””
“””ഉം…. “”
പ്രവിക്ക് ഒന്നു മൂളാൻ മാത്രമേ കഴിഞ്ഞൊള്ളു ….
‘””എന്നിട്ട് എന്താ ഏട്ടാ അവളെ ഒറ്റക്ക് ആക്കി പോയെ….. “””
“”അവൾ എല്ലാം എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു …. അവളുടെ എപ്പോ വേണേലും നിൽക്കാവുന്ന ഹാർട്ടിനെ കുറിച്ചും …. അവളുടെ ജീവൻ നിലനിർത്താനുള്ള ഒരു ചികിത്സയും ഇല്ല എന്നതിനെ കുറിച്ചും ….. അതു അറിഞ്ഞേ പിന്നെ ഞാൻ കരുതിയതാ ഒരു നിമിഷം പോലും അവളെ വിട്ട് നിൽക്കില്ല എന്ന് ….. പക്ഷെ ഡോക്കുമെന്ററി എടുക്കാൻ പോയില്ലേൽ പിന്നെ “”ഇച്ചായൻ ഒരിക്കലും എന്നെ കാണില്ല””…എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് അവളുടെ വാക്കുകൾ നിരസിക്കാൻ ആയില്ല….അവളെ വിഷമിപ്പിക്കാനും തോന്നിയില്ല … അവളുടെ ആഗ്രഹം സാധിച്ചു കൊടുക്കാം എന്നുമാത്രമേ അപ്പോ ചിന്തിച്ചോള്ളൂ…… പിന്നെ ഞാൻ കരുതിയില്ല അവൾ ഇത്ര പെട്ടന്ന് എന്നെ വിട്ട് പോകുമെന്ന്….. അല്ലേലും നമ്മൾ സ്നേഹിക്കുന്നവർക്ക് എത്ര വലിയ രോഗത്തിന് അടിമയാണേലും അവർ പെട്ടന്ന് നമ്മളെ വിട്ടു പോകില്ല എന്നല്ലേ നമ്മൾ ചിന്തിക്കു…..പക്ഷെ അവൾ പോയി എന്നെന്നേക്കുമായി….. .””””
അതു പറയുമ്പോൾ പ്രവിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു……..
“”ഉം… ഏട്ടാ … അവൾ അങ്ങനെ പെട്ടന്ന് പോകില്ലായിരുന്നു …. അവൾക്കു ഒരു ഓപ്ഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു ഡോക്ടർ മാർ കുറേ പറഞ്ഞതാ … പക്ഷെ അവൾ കേട്ടില്ല…… “””
ജെനിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ “”ഓപ്‌ഷനോ…. എന്താ ജെനി എന്താ എനിക്ക് മനസിലായില്ല “”””” എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് പ്രവി ജെനിയെ നോക്കി….
“”ഉം . പറയാം “”എന്നർത്ഥത്തിൽ ജെനി മുഖം കാണിച്ചു…
ജെനിയുടെ വാക്കുകൾ കേൾക്കാനായി പ്രവി കാതോർത്തുനിന്നു
“”ഏട്ടൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ മിന്ന് അണിയിച്ചു കഴിഞ്ഞു മൂന്നുമാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം…ജെയിൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു അവളുടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും ഞങ്ങൾക്ക് വന്ന കോൾ….. അങ്ങനെ ആണ് ഞങ്ങൾ അവൾ കിടക്കുന്ന ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകുന്നത് …… അവിടെ വെച്ച് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു അവളുടെ അസുഖ ത്തെ കുറിച്ചും അവളുടെ വയറ്റിൽ………. “”‘
ജെനിയുടെ വാക്കുകൾ നിന്നു….. പ്രവിയുടെ പുറകിൽ ആരേയോ കണ്ടപോലെയുള്ള ജെനിയുടെ നോട്ടം പ്രവി ശ്രദ്ധിച്ചു……
“””””മാഷേ “””
ഒരു കുഞ്ഞ് നാദം പ്രവിയുടെ കാതുകളിൽ അലയടിച്ചു….
പ്രവി ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമയെ തേടി തിരിഞ്ഞു …… മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അങ്കിളിന്റെ രൂപം പ്രവിയുടെ കണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുത്തു …. പ്രവി ചെറു പുഞ്ചിരി അങ്കിളിനായി സമ്മാനിച്ചു…… “”അങ്കിളിന്റെ ശബ്ദമല്ലല്ലോ താൻ കേട്ടത്…. “”പ്രവിയുടെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു ….
പ്രവിയുടെ മനസ്സ് മനസിലാക്കിയ അങ്കിൾ പ്രവിയോട് താഴേക്കു നോക്കാനായി കണ്ണു കാണിച്ചു….
പ്രവിയുടെ മിഴികൾ താഴേക്കു ചലിച്ചു …… ഒരു നിമിഷം പ്രവി നിഛലമായി ….. മൂന്നാല് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു സുന്ദരി പെൺകുട്ടി തനിക്ക് മുന്നിൽ തനിക്കു നേരെ ഒരു റോസാപ്പൂബൊക്ക നീട്ടി കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നത് പ്രവിയുടെ മിഴികളിൽ പതിഞ്ഞു …… ആ കുഞ്ഞിന്റെ നിഷ്കളങ്ക മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയ പ്രവിയുടെ വായിൽ നിന്നും പ്രവി അറിയാതെ തന്നെ “”ജെയിൻ “”എന്നപേര് ഉച്ചരിച്ചു…..
“”ജെയിൻ അല്ല … ജാൻവി…. “””