‘ഹായ് മോളെ. ഹൌ ആർ യു ഡൂയിങ്’ മെസ്സേജ് സെന്റ് ഡെലിവെർഡ് എന്ന് കണ്ടു.
ഞാൻ മൊബൈൽ സ്ക്രീനിൽ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്ന്. ഇപ്പോൾ അവൾ ചിലപ്പോൾ ക്ലാസ്സിൽ ആയിരിക്കും. അല്പം നേരം കൂടി ഞാൻ നോക്കിയിട്ടു തിരിച്ചു തീയേറ്ററിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ പെട്ടന്നു മെസ്സജ് വരുന്നു ടോൺ ഞാൻ കേട്ടു.
‘ഹായ് പപ്പ. ഐ ആം വെരി ഫൈൻ. ഹൌ ർ യു പപ്പ’
‘ഐ ആം ഓക്കേ മോളെ’ ഞാൻ റിപ്ലൈ അയച്ചു.
‘ജസ്റ്റ് ഓക്കേ. എന്ത് പറ്റി പപ്പാ’
ഞാൻ മെസ്സേജ് എങ്ങെനെ ടൈപ്പ് ചെയ്തു.
‘ഐ മിസ് യു ഡിയർ’………. അയക്കണോ, ഞാൻ ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു. ഒടുവിൽ ഞാൻ ആ ടൈപ്പ് ചെയ്തത് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു. എണീറ്റു ഇങ്ങെനെ മെസ്സേജ് അയച്ചു.
‘വാസ് വെരി ബിസി മോളെ. ഒത്തിരി തിരക്കാണ്’
‘ഹോ,നോട്ട് കമിങ് ട്റ്റു പിക്ക് മി അപ്പ്’
‘മെയ് ബി നാളെ മോളെ. ഇന്ന് വെരി ബിസി.’
നന്ദുട്ടി അതിനു ഒരു സട് ഫേസ് റിപ്ലൈ അയച്ചു.
‘ക്ലാസ് ഇല്ലേ ഇപ്പോള്’
‘നോ ഇൻ ലൈബ്രറി നൗ’
ഇനിയും എന്താ അയക്കേണ്ടത് എന്ന് വിചാരിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോൾ നന്ദുട്ടിയുടെ ഒരു പിക്ചർ മെസ്സേജ് വന്നു. ലൈബ്രറിയിൽ ഇരിക്കുന്ന നന്ദുട്ടിയുടെ ഫോട്ടോ. മുഖത്തു മനോഹരമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയുമായി, കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്ത തിളക്കവുമായി. കഴുത്തിലെ ആ ലോക്കറ്റിന്റെ വജ്രാ തോറ്റുപോകുന്ന തിളക്കവുമായി. ഞാൻ ഫോട്ടോയിൽ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്ന് കുറെ നേരം.
അന്ന് തിരക്ക് കാരണം അല്പം വൈകിയാണ് വീട്ടിൽ എത്തിയത്. പ്രതേകിച്ചു എടുത്തുപറയാൻ തക്കതായ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല എന്നെത്തെയും പോലെ അത്താഴം കഴിച്ചു ഞങ്ങൾ കിടന്നു.
അടുത്ത ദിവസം എനിക്ക് ഓഫ് ആണ് . ലക്ഷ്മിയും നന്ദുട്ടിയും കോളേജിൽ പോകും. ഓഫ് ആണെകിൽകൂടി ഞാൻ രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കും, അവരെ കോളേജിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യും. രണ്ടുപേരും വ്യത്യസ്ത കോളേജുകളിൽ ആയിരുന്നു. ലക്ഷ്മി സിറ്റിയിൽ തന്നെ ഉള്ള ഒരു പ്രശസ്തമായ കോളേജിൽ ബോട്ടണി പ്രൊഫസർ ആയിരുന്നു. നന്ദുട്ടിയാകട്ടെ സിറ്റിയിൽ നിന്നും അല്പം മാറി ഒരു കോളേജിൽ അന്ന് ചേർന്നത്.