Posted by “അതാ മൈ പപ്പ. ലൗ യു പപ്പ” നന്ദുട്ടിയുടെ മറുപടികെട്ടു ലക്ഷ്മി എന്തേലും ആയിക്കോ എന്ന് തലയാട്ടി ഞങ്ങളെ നനോക്കി ചോദിച്ചു.
“അപ്പോൾ നീ ഒറ്റക്കാണോ ബാംഗ്ലൂർ പോകുന്നേ?”.
“ഐ ഡോണ്ട് മൈൻഡ്. ബട്ട് എനിക്കരെലും കൂടെ വരണം എന്നാ. അല്ലെ രണ്ടാളും വാ”. നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു
“അതൊക്കെ അപ്പോൾ നോക്കാം മോളെ. നീ എന്തായാലും അപ്ലൈ ചെയ്യൂ” എന്റെ മറുപടികെട്ടു നന്ദുട്ടി “താങ്ക്സ് പപ്പ” എന്ന് പറഞ്ഞു.
പതിവ് പോലെ പിന്നെയും തമാശകളും വർത്തമാനങ്ങളും ആയി ഞങ്ങൾ മൂന്നാളും അവിടെ തന്നെ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു.
“ദൈവമേ സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. കഴിക്കണ്ടേ എന്തെലും. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ കേറട്ടെ”. എന്നും പറഞ്ഞു ലക്ഷ്മി അടുക്കളയിലേക്കു പോയി.
അതുവരെ തികച്ചു സ്വാഭാവികം പോലെ ഇരുന്ന അന്തരീക്ഷം പെട്ടന്നു മാറി. ഞാനും നന്ദുട്ടിയും മാത്രം അവിടെ ഒറ്റക്കായപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ എന്തൊക്കെയോ സംഭവിക്കുന്നതുപോലെ എനിക്ക് അനുഭവപെട്ടു. നന്ദുട്ടിയുടെ മുഖത്തു നിന്നും ചിരി മാഞ്ഞു. അവൾ ടി വി യിൽ തന്നെ കണ്ണ് നാട്ടു ഇരിക്കുവായിരുന്നു. ഞാൻ നന്ദുട്ടിയെ നോക്കുന്നത് പരമാവധി ഒഴിവാക്കി, ഒന്നും മിണ്ടാതെ ടി വി നോക്കി ഇരുന്നു. ഞങ്ങള്കിടയിൽ ഒരു കൈയെത്തും ദൂരം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുനുള്ള അപ്പോൾ.
എന്റെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ സോഫയിലേക്ക് പരാതി നടന്നു. നന്ദുട്ടി ഞാൻ ഇരിക്കുന്നതിന്റെ മറുവശം ചരിഞ്ഞു വലത്തേ കൈ സോഫയിൽ വെച്ചിരിക്കുന്നു. അത് എന്റെ അടുത്തേക്ക് അല്പം നീങ്ങി ഇരിക്കുകയാണോ? ആ മനോഹരമായ വിരലുകളും അതിലെ അറ്റത്തു മാത്രം മൈലാഞ്ചി യാൽ ചുമന്നിരിക്കുന്ന നഖങ്ങളും, പിന്നെ മോതിരവിരലിൽ കിടക്കുന്ന മോതിരത്തിലും എന്റെ നോട്ടം പതിഞ്ഞു. നന്ദുട്ടി നെയിൽപോളിഷ് ഇടുന്നതും ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു. ഒരുപാടു നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ അന്ന് കസിന്റെ കല്യാണത്തിന് മൈലാഞ്ചി ഇട്ടതു. അത് എപ്പോൾ ഏകേദശം പോയിത്തുടങ്ങി. സാദാരണ സ്ത്രീകളിൽ നിന്നും വി ഭിന്നമായി നന്ദുട്ടി വലതു കൈയ്യിൽ അന്ന് മോതിരം ധരിച്ചിരുന്നത്.
ഞാൻ എന്റെ കൈകൾ കൂടി എടുത്തു സോഫയിൽ വെച്ച്. എപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ രണ്ടാളുടെയും കൈകൾ അടുത്തടുത്താണ്. രണ്ടും തമ്മിൽ ഏകദേശം ഒരു 10 സെന്റിമീറ്റർ അകൽച്ചയെ ഉള്ളു. എന്റെ കൈലകൾ യാന്ത്രികമായി നന്ദുട്ടിയുടെ വിരലുകൾ കരികിലേക്കു ഞാൻ പോലും അറിയാതെ ചലിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ഒടുവിൽ ഞങ്ങളുടെ ചെറുവിരലുകൾ തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന രീതിയിൽ അരികെ എത്തി. എന്റെ നെച്ചിടിപ്പു അപ്പോൾ വല്ലാതെ വർധിച്ചു. ഞാൻ കൈകൾ അനക്കാതെ അങ്ങെനെ തന്നെ ഇരുന്ന്. സമയം നിശ്ചലമായി നിൽക്കുന്നതായി എനിക്ക് അനുഭവപെട്ടു.