Posted by അവള്‍ ആ ലോകത്തെ മനസിലേക്ക് ആവാഹിക്കുകയായിരുന്നു. ആ വലിയ വീടിന്റെ അകത്തളങ്ങള്‍ അവളെ വല്ലാതെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു. അകത്തെ വലിയ ചിത്രങ്ങള്‍ വൃത്തിയായി അടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന ഉപകരണങ്ങള്‍, തറയുടെ നിറം ഇതെല്ലാം അവളെ വല്ലാതെ ആകര്‍ഷിച്ചു.
അല്ലാ , ഇതെന്താ രാജി ഇങ്ങനെയങ്ങ് പോകുവാണോ ? ആ ഒരു ചോദ്യം അവളെ പിന്നോട്ട് വലിച്ചു . അവള്‍ പതിയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ പത്മിനി നോക്കി ചിരിക്കുകയാണ്. വീടിന്റെ ഭംഗിയും ടീച്ചറിന്റെ നിറഞ്ഞ ചിരിയും അതിനൊരു അഴക് കൂട്ടിയത് പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി.
അത് ടീച്ചര്‍ ഞാന്‍ വെറുതെ. എനിക്കെന്തോ …….. ഹ ഹ അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല , ഞാന്‍ ചുമ്മാ ചോദിച്ചതല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ചിരിച്ച് രാജിയെ തന്നോട് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് പതിയെ അവളെ ഹാളില്‍ ഉള്ള കസേരയില്‍ ഇരുത്തി.
ഇനി ഇതാണ് മോളുടെയും എന്റെയും ലോകം , നമ്മള്‍ ഇനി ഇവിടെയാണ്‌ . മോള്‍ക്ക് ഇത് സ്വന്തം വീട് പോലെ കരുതാം ജീവിക്കാം എന്ന് മതിയെന്ന് തോന്നുന്നവരെ .. പക്ഷെ ഒരിക്കലും മോള്‍ ഇവിടെ നിന്നും യാത്ര പിരിയുന്നത് സങ്കടത്തോടെ ആവരുത്.. ഇവിടെയ്ക്ക് കേറി വരുമ്പോഴുള്ള രാജിയാവരുത് ഇവിടെ നിന്നും യാത്ര പിരിയുമ്പോള്‍ . മോള്‍ പഠിച്ച് വലിയ നിലയിലെത്തി ജോലിയൊക്കെ വാങ്ങി വേണം യാത്ര പറയാന്‍ .. സമ്മതിച്ചോ ?
രാജി തന്റെ തല കുമ്പിട്ടു മ്മ്മ്മ്ഹ എന്ന് മൂളി…
ഇങ്ങനെയാണോ മറുപടി പറയുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ച് രാജിയുടെ താടിയില്‍ പിടിച്ച് ഉയര്‍ത്തി… അവളുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ പൊടിയുന്നത് പത്മിനി കണ്ടു…
അരുത്… ഈ വീട്ടില്‍ രാജിയുടെ കണ്ണീര്‍ വീഴരുത്, ടീച്ചര്‍ ഇല്ലേ എന്തിനും കൂടെ … മോള്‍ എന്റെ കൂടെ വേണം… ഞാന്‍ പൊന്നു പോലെ നോക്കിക്കോളാം… ഇനി സങ്കടപ്പെടരുത്..
അതിനുള്ള മറുപടി പത്മിനിയെ ഇറുകി കെട്ടിപിടിച്ചുള്ള തേങ്ങലായിരുന്നു…. പത്മിനി അവളുടെ തലയില്‍ തഴുകി അങ്ങനെ ഇരുന്നു….