കല്ല്യാണപെണ്ണ് 3 [Jungle Boys]

രേണുക: ന്താ മാധവേട്ടാ… ന്ന് ജയേച്ചി ഇല്ലേ…?
ചിന്തയില്‍നിന്ന് ബോധം വീണ്ടെടുത്ത് ഞെട്ടലോടെ രേണുകയെ നോക്കി മാധവന്‍: അവള്‍ വരാന്‍ വൈകും
ഒരു വെള്ളസാരിയും കറുപ്പുബ്‌ളൈസും ധരിച്ച് മാധവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്നുകൊണ്ട് രേണുക: എനിക്ക് തോന്നി.. അതാ ഇത്ര നേരത്തെ ഇങ്ങ് പോന്നത് അല്ലേ…?
എന്നു പറഞ്ഞു മാധവനിലേക്ക് ചാഞ്ഞുനിന്നു. രേണുകയുടെ ഈ പെരുമാറ്റവും വസ്ത്രധാരണവും ഏതൊരു ആണിനെയും വശീകരിക്കുന്നതാണ്. പക്ഷെ അഷിതയിലെ തന്റെ മോഹം ഇവളില്‍ തീര്‍ത്താല്‍ അതിവിടെ തീര്‍ന്നു. പക്ഷെ അത് വേണ്ട. മാധവന്റെ അരയിലേക്ക് കൈകൊണ്ടുുപോയി അയാളുടെ കുണ്ണയില്‍ രേണുക പിടുത്തമിട്ടു. രണ്ടുപേരും ഒരുപോലെ ഞെട്ടി. ഉദ്ധരിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന മാധവന്റെ കുണ്ണ രേണുകയുടെ കയ്യില്‍ ഒതുങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. രേണുകയില്‍നിന്ന് ഇങ്ങനൊരു നീക്കം മാധവന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല.
കുണ്ണയില്‍ പിടുത്തമിട്ടു മാധവനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് രേണുക: അപ്പൊ എന്നെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചിരിക്കയാണ് അല്ലേ…?
അവളുടെ കൈ തന്റെ കുണ്ണയില്‍നിന്ന് പിടിച്ചുമാറ്റികൊണ്ട് മാധവന്‍: ഇപ്പൊ വേണ്ട രേണുകേ…
അത് അവളില്‍ ഞെട്ടലുണ്ടാക്കി. ഇത്രയും ഞാന്‍ അടുത്ത് വന്നുനിന്നുകൊണ്ടുത്തിട്ടും എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല. സംശയത്തോടെ രേണുക: എന്തുപറ്റി മാധവേട്ട…?
മാധവന്‍: ഒരു സുഖല്ല്യ രേണുകേ…?
രേണുക: കള്ളം.. ന്നിട്ടാണോ ഇത് ഇങ്ങനെ നില്‍ക്കുന്നേ…? മാധവേട്ടന്‍ പണം തന്നാലേ ഞാനിതൊക്കെ ചെയ്തുതരൂ എന്നാണെങ്കില്‍ ആ ചിന്ത വേണ്ട… എനിക്ക് പണംവേണ്ട.. മാധവേട്ടന്‍ പറയുന്ന പോലെ ഞാന്‍ എന്തും ചെയ്തുതരാം.. ഏത് നിമിഷവും തുണി അഴിച്ചിടാം.. കാരണം എനിക്ക് മാധവേട്ടനെ വിശ്വാസമാണ്..
മാധവന്‍: എനിക്കറിയാം രേണുകേ.. പക്ഷെ ഇപ്പൊ അത് വേണ്ട..
രേണുക: ശരി മാധവേട്ടന്റെ ഇഷ്ടംപോലെ
എന്നു പറഞ്ഞു നിരാശയോടെ താഴേക്കു പോവുന്ന രേണുക. അയാളില്‍ ഇപ്പോളുള്ള വികാരം ശമിപ്പിക്കാന്‍ ഏതെങ്കിലും ഒരു പെണ്ണ് പോര. പകരം അഷിത തന്നെ വേണം. അയാള്‍ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചുകൂട്ടി ആ ദിവസം അവസാനിപ്പിച്ചു. ഒപ്പം അയാള്‍ മനസില്‍ ഒന്നുറപ്പിച്ചു. ഇനി തന്റെ കുണ്ണയില്‍നിന്ന് ശുക്ലം പോവുന്നെങ്കില്‍ അത് അഷിത അറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെയായിരിക്കണം. വീട്ടില്‍ചെന്ന് രാത്രിയുള്ള ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് ബെഡ്ഡിലിരുന്നു അയാള്‍ ആലോചന തുടര്‍ന്നു. ആ വീട്ടില്‍ ഇപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും തനിക്ക് കയറി ചെല്ലാം. പക്ഷെ, അതിന് ഒരു തക്കതായ കാരണമോ സാഹചര്യമോ ഉണ്ടാവണം. എന്താ അതിനൊരു മാര്‍ഗം…?
മുറിയുടെ വാതില്‍ തുറന്ന് വരുന്ന ജയ മാധവനെ കണ്ടുകൊണ്ട്
ജയ: ഇതുവരെ ഉറങ്ങിയില്ലേ…?