ബാക്കി നാളെ
മാധവനോട് ചിരിച്ചുമൂളുന്ന അഷിത. ഇരുട്ടിലേക്ക് മിന്നി മറയുന്ന മാധവനെ നോക്കി അടുക്കള വാതില് അടച്ച് മുറിയിലെത്തിയ അഷിത ആലോചിച്ചു. ഇന്നലെ വരെ മഹേഷേട്ടന് സ്വന്തമായിരുന്ന താന് ഇപ്പോള് മറ്റൊരാള്ക്ക് വേണ്ടി കിടക്കവിരിച്ചു കിടന്നു. തെറ്റായാലും ശരിയായാലും താനിപ്പോള് അമ്മാവനെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നെന്ന് അവള്ക്ക് മനസിലായി. മഹേഷേട്ടനെപോലുള്ള ഒരു അവകാശം അമ്മാവനും ഇപ്പോള് എന്നിലുണ്ട്. എന്റെ കഴുത്തില് താലികെട്ടിയ എന്റെ രണ്ടാം ഭര്ത്താവാണ് അയാള്. ഏത് നിമിഷവും അയാള്ക്ക് വേണ്ടി കൂടെ കിടക്കാന് ഞാന് തയ്യാറാണ്. വീണ്ടും കുളിച്ച് അവള് ഉറങ്ങാന് കിടന്നു.
———————————————–
അടുക്കള വാതിലിലൂടെ വീടിനകത്ത് കയറി മാധവന് മുകളിലെ കോണി കയറി റൂമിലെത്തിയപ്പോള് സമയം നോക്കി. 12.30 ആവുന്നു. ബെഡ്ഡില് ജയയെ കാണുന്നില്ല. മാധവന് ആകെ പരിഭ്രമിച്ചു. ഫോണ് ബെഡ്ഡിലിട്ട് താഴോട്ടിറങ്ങാന് നേരം ബാത്ത് റൂമിന്റെ ഡോര് തുറക്കുന്ന ശബ്ദംകേട്ട് അങ്ങോട്ട് ഞെട്ടലോടെ നോക്കുന്ന മാധവന് ഡോര് തുറന്നുവരുന്ന ജയയെ കണ്ടു അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
മാധവനെ കണ്ടു ദേഷ്യത്തോടെ ജയ: നിങ്ങളിത് എവിടെ പോയി..?
ഭയത്തോടെ മാധവന്: കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരാത്തതോണ്ട് ഞാന് കുറച്ച് നടക്കാന് പോയി.
ജയ: ഉം വേഗം വന്ന് കിടക്കാന് നോക്ക്.
ഇനി രാത്രി എഴുന്നേറ്റ് പോവുന്നത് അപകടമാണെന്ന് മാധവന് മനസിലായി. ഏതായാലും ഏറെ സന്തോഷത്തോടെ അയാള് ആ രാത്രി കിടന്നുറങ്ങി. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എല്ലാവരും പോയ ശേഷം മാധവന് ചിന്നുവിനെയും കൊണ്ട് അഷിതയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. വന്നയുടനെ ഓരോ വിശേഷങ്ങള് ചോദിച്ച് ഭാരതി അവര്ക്ക് ശല്യമായി. പിന്നെ അവള് കിടക്കട്ടെയെന്ന് പറഞ്ഞ് പോയപ്പോളാണ് മാധവന് ആശ്വാസമായത്. മുകളില് ചിന്നുമോളെ പഠിപ്പിക്കുന്ന അഷിത. കുറച്ച് മാറി നില്ക്കുന്ന മാധവന്. കണ്ണുകൊണ്ട് അവളെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. പക്ഷെ ചിന്നു മുന്നില് നിന്ന് പഠിക്കുന്നതുകൊണ്ട് അവള്ക്ക് അങ്ങോട്ട് പോവാന് സാധിച്ചില്ല. അവള്ക്ക് ചെയ്യാന് കുറച്ച് കണക്ക് കൊടുത്ത് അവള് മാധവനടുത്തേക്ക് പോയി. തനിക്കഭിമുഖമായി വന്നുനില്ക്കുന്ന അഷിതയുടെ മുലയില്പിടിക്കുന്ന മാധവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റികൊണ്ട്
അഷിത: ദേ അമ്മാവാ ചിന്നൂ അവിടെണ്ട്
മാധവന്: അവളത് ശ്രദ്ധിക്കില്ല.
അടിവസ്ത്രം അവള് ധരിച്ചിരുന്നില്ല. മാക്സിയുടെ പുറത്തുകൂടെ അവളുടെ പൂറ് ഭാഗത്തേക്ക് കൈകൊണ്ടുപോയി അതില് പിടുത്തമിട്ടു. അവള് കുതറിയില്ല. തനിക്കഭിമുഖമായി നില്ക്കുന്ന അഷിതയുടെ പൂറില് തടവികൊണ്ട് മാധവന്: ഇന്നലെ എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു…?
ചിരിച്ചു സുഖിച്ചുകൊണ്ട് അഷിത: അമ്മാവന് എങ്ങനെ…?
മാധവന്: ഞാന് സുഖിച്ചു. ജയയെക്കാള് കൂടുതല്
സംശയത്തോടെ പതുക്കെ അഷിത: ജയ അമ്മായി ഈ കാര്യത്തില് എങ്ങനെ…?
മാധവന്: അവളെ തുണിയില്ലാതെ കണ്ടിട്ട് വര്ഷം പത്ത് കഴിഞ്ഞു. ഏറി വന്നാല് അവളൊന്ന് വായയിലിട്ട് തരും
നാണത്തോടെ അഷിത: ഛീ
മാധവന്: ടീ മോളെ.. നിനക്കറിയോ? കറന്റും എമര്ജന്സിയൊക്കെ വരുന്നതിനുമുമ്പ് ചാണകമെഴുകിയ വീട്ടിലേക്കാണ് ഞാനവളെ കെട്ടികൊണ്ടുവന്നത്. അന്നൊക്കെ അവള് എന്തൊരു പെണ്ണായിരുന്നു. മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തിലായിരുന്നു അന്ന് ഞങ്ങള് ബന്ധപ്പെട്ടത്. എന്തിനും അവള് സമതിക്കുമായിരുന്നു. പിന്നെ ഗായത്രി ജനിച്ചതിനുശേഷം അവള് മടിച്ചിയായി. ഷൈനി കൂടെ പിറന്നപ്പോള് തീരെ ഇല്ലാതായെന്ന് തന്നെ പറയാം.
ചിന്നു: ചേച്ചി ഇതൊന്ന് പറഞ്ഞു തരോ…?
ഞെട്ടലോടെ അഷിതയുടെ പൂറിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് കയ്യെടുത്ത് ചിന്നുവിനെ നോക്കുന്ന മാധവനും അഷിതയും. അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് ചിന്നുവിന്റെ പിന്നാലെ കുനിഞ്ഞുനിന്ന് കണക്കുപറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്ന അഷിത. ഇത് കണ്ട് പിന്നാലെ ചെന്ന് അഷിതയുടെ ചന്തിയില് തഴുകുന്ന മാധവന്. അതിന് തടസം നില്ക്കാതെ സഹകരിച്ചു അഷിത നിന്നുകൊടുത്തു.