” പിന്നേ… ഈ വെളിച്ചം ശരിക്കു കാണാത്തിടത്ത് ഞാനെങ്ങനെ കണ്ടിട്ടു പറയാനാ… വേണേൽ പീടിച്ചു നോക്കിയിട്ടു പറയാം “
” എന്നാ പിടിച്ചു നോക്ക്. അപ്പം അറിയാം ഞാമ്പറഞ്ഞതാ ശരിയെന്ന് “
” പിടിച്ചു നോക്കട്ടെ “
” നോക്കെടാ “
” ഇങ്ങനെ ഇരുന്നോണ്ടു പിടിച്ചാ എങ്ങനെ അറിയാനാ ചേച്ചീ “
” അങ്ങനെ പിടിച്ചു അറിഞ്ഞാ മതി ” ജാൻസി.
സംഗതികളുടെ പോക്ക് എങ്ങോട്ടാണെന്നു രണ്ടു പേർക്കും മനസ്സിലായി….
ഈ ടീസിംഗ് അങ്ങനെ പോകട്ടെ എന്നു ജാൻസി കരുതി…
സാധാരണഗതിയിൽ ഇത്തരം ഒരു സന്ദർഭത്തിൽ സ്ത്രീകൾ സംയമനം പാലിക്കുകയും വിവേകപൂർവ്വം അതിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്യും.
എന്നാൽ വികാരം വിവേകത്തെ കീഴടക്കുമ്പോൾ ആ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടും. ഭോഗതൃഷ്ണ ഉണർന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ കാമപൂർത്തീകരണം അവളുടെ ഭാവവാഹാദികളെ മാറ്റി മറിക്കും.സമയവും സാഹചര്യവും ഭവിഷ്യത്തുകളും പ്രശ്നമല്ലാതാകും. ലക്ഷ്യം കൈവരിക്കുന്നതു മാത്രം ചിന്തയാകും.
ഇവിടെ ജാൻസിയുടെ കാര്യത്തിലും അതാണു സംഭവിച്ചത്…
ഒന്നാമത് അമ്മയ്ക്കു കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല എന്ന അറിവ് അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന ടെൻഷനൊക്കെ മാറ്റി ശരീരത്തിനേയും മനസ്സിനേയും റിവൈൻഡ് ആക്കി.
കൂടാതെ മറ്റൊരു കാരണം കൂടിയുണ്ടായിരുന്നു…
തൊട്ടു തലേന്ന് ഉറ്റകൂട്ടുകാരി ഗായത്രിയുമായി നടന്ന സംഭാഷണം…
ഒരുമിച്ചു കളിച്ചു വളർന്ന ആത്മാത്ഥസുഹൃത്തുക്കളാണ് ജാൻസിയും ഗായത്രിയും. ഗായത്രിയുടെ ഭർത്താവ് വർഷങ്ങളായി യെമനിൽ ജോലിയിലാണ്. എട്ടു വർഷമായി നാട്ടിൽ വന്നിട്ട്. ഒരു സാഹചര്യം ഒത്തു വന്നപ്പോൾ ഗായത്രി കസിന്റെ മകനുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു. മൂന്നാലു തവണ അതാവർത്തിച്ചതോടെ അവളിൽ അടങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന രതിവികാരത്തിനു ഒതുക്കമായി. പുതിയ പ്രസരിപ്പൊക്കെ കൈവന്നു.
ഇക്കാര്യം അവൾ ജാൻസിയുമായി പങ്കു വച്ചു. അതോടെ ജാൻസിയുടെ മനസ്സിലും ഒരു വിത്തു വീണിരുന്നു…
ആ വിത്തിന്മേലാണ് ഷിബുവുമായുള്ള ഇടപഴകലുകൾ ഈർപ്പം ചാർത്തിയത്…
ഷിബു എഴുന്നേറ്റു കസേരയിലിരിക്കുന്ന ജാൻസിയുടെ അടുത്തു ചെന്നു.
പിന്നെ അല്പം കുനിഞ്ഞു നിന്നു ജാൻസിയുടെ വയറിന്മേൽ കൈ വച്ചു.
വിറയാർന്ന വിരലുകൾ പതുക്കെ വയറിലമർത്തി.
മേൽവയറിൽ നിന്നും അടിവയറിലേക്കു തഴുകി. ശരിയാണ് ചേച്ചി പറഞ്ഞത്.
” ഇപ്പോഴെങ്ങനുണ്ട് ”
വിജയിയെപ്പോലെ ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
” ശരി. സമ്മതിച്ചു. പക്ഷേ ചേച്ചീ പെണ്ണുങ്ങളായാൽ ഇത്തിരി വയറൊക്കെ വേണം”
” പിന്നേ… വയറുണ്ടായിട്ട് എന്തു ചെയ്യാനാ “