പ്രളയകാലത്ത് 2 [LEENA] [Updated]

Posted by

“നിന്നിട്ടു കാലിന്റെ മരപ്പ് കുറയുന്നുണ്ട്, പക്ഷേ പേശികൾ കോച്ചിപ്പിടിച്ചുതന്നെ ഇരിക്കുന്നു. കോച്ചിയ കാൽ വിറയ്ക്കുകയാ,” അമ്മ പറഞ്ഞു. ശരിയാണ്. എന്റെ കാലിൽ ചേർന്നിരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ കാൽ ചറപറാ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ട്.

“എന്താമ്മേ? നന്നായി വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടല്ലോ?”

“കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ നോക്കിയിട്ട് പറ്റുന്നില്ലെടാ.. വേദനയുമുണ്ട്..” അമ്മ അസ്വസ്ഥതയോടെ പറഞ്ഞു.

“തിരുമ്മിത്തരണോ?”

“ഇതിനകത്ത് എങ്ങനെ തിരുമ്മാനാ മോനേ.” അമ്മയുടെ ശബ്ദത്തിൽ വിഷമവും നിരാശയും ഞാൻ അറിഞ്ഞു.

“അതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തോളാം. അമ്മ അങ്ങനെതന്നെ നിന്നോ.” അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ താഴേയ്ക്ക് ഊർന്നു. ടാങ്കിന്റെ നിലത്ത് നിൽക്കുന്ന അമ്മയുടെ പുറകിലായി പടഞ്ഞിരുന്നു. എന്റെ കാലുകൾ രണ്ടും അമ്മയുടെ രണ്ടു വശത്തുകൂടിയും മുന്നിലേയ്ക്ക് ചെന്ന് ടാങ്കിന്റെ ഭിത്തിയിൽ ചവിട്ടിനിന്നു. ഇപ്പോൾ ടാങ്കിനുള്ളിൽ ചാരിയിരിക്കുന്ന എന്റെ വിടർത്തിപ്പിടിച്ച കാലുകൾക്ക് നടുവിൽ, എനിക്ക് പിൻ‌ തിരിഞ്ഞു ടാങ്കിന്റെ വാവക്കിൽ കൈമുട്ടുകൾ കുത്തി അല്പം മുന്നോട്ടാഞ്ഞ്, ചന്തിയൽപ്പം പിന്നോട്ടുതള്ളി നിൽക്കുകയാണ് അമ്മ.

“എവിടാ അമ്മേ?” ഞാൻ സാരിക്ക് മുകളിലൂടെ അമ്മയുടെ കാലിൽ മുട്ടിനുതാഴെ പുറകിലെ മാംസത്തിൽ പിടിച്ചമർത്തി.

“ആഹ്..” അമ്മയിൽ നിന്നും ഒരു പുളഞ്ഞ കരച്ചിലുയർന്നു. “കാലു മുഴുവൻ കോച്ചിയിരിക്കുകയാ. ഞാൻ സാരി കൊറച്ച് പൊക്കാടാ.” അമ്മ പറഞ്ഞു. പിന്നെ രണ്ട് കൈകൊണ്ടും തുടയ്ക്കിരുവശവും സാരി കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് മെല്ലെ ഉയർത്തി.

ഒരു കറുത്ത തിരശീല ഉയർന്നു. അരണ്ട വെട്ടത്തിൽ സാരിക്ക് താഴേയ്ക്ക് അമ്മയുടെ വെളുത്ത കാലുകളുടെ പിൻഭാഗം മുട്ടിനു താഴേയ്ക്ക് ഞാൻ കണ്ടു. രണ്ടുകൈകൊണ്ടും ഞാൻ ആ കാൽവണ്ണകളിൽ പിടിച്ച് അമർത്തി.

“ഊഹ്..” അമ്മ വീണ്ടും പുളഞ്ഞു. “പതിയെ മോനേ.. വേദനയുണ്ട്.”

അധികം വേദനിപ്പിക്കാതെ, എന്നാൽ ശ്രദ്ധയോടെ അമ്മയുടെ കാലുകൾ രണ്ടും ഞാൻ നന്നായി തിരുമ്മി. അമ്മ സുഖമുള്ള വേദനയിൽ ഞരങ്ങുകയും മൂളുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. ടാങ്കിനുള്ളിലെ ഇത്തിരിയിടത്ത് എത്ര അടുത്താണ് അമ്മയുടെ കാൽവണ്ണകൾ എന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴാണോർത്തത്? അറിയില്ല. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ഉയർത്തി കാലുകൾക്കിടയിലേയ്ക്ക് വലിച്ചുകൂട്ടിപ്പിടിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന സാരിക്ക് കീഴെ, നേർത്ത നിലാവിൽ ആ പാലപ്പൂ കാൽവണ്ണകളിലെ നേർത്ത രോമങ്ങൾ പോലും കാണാമെന്ന് തോന്നി. അസ്വസ്ഥമാക്കുന്ന എന്തോ അവസ്ഥ തന്നെ പതിയെ മൂടുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. അമ്മയുടെ കാൽപ്പാദങ്ങൾക്ക് ചുറ്റും തന്റെ കാലുകൾ ചുറ്റി ഇരിക്കുകയാണ്. ഞാൻ മുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കി. ടാങ്കിന്റെ വാ വട്ടത്തിനുള്ളിൽ അവിടവിടെ നക്ഷത്രങ്ങൾ മിന്നുന്ന, മേഘത്തുണ്ടുകൾ ഓടി മറയുന്ന ആകാശത്തേയ്ക്ക് ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന അമ്മ. തൊട്ടുമുന്നിൽ മുകളിൽ അമ്മയുടെ കനത്ത പിൻഭാഗം. അതിനു മുകളിൽ ആകാശത്തേയ്ക്ക് അല്പം മുഖം ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് നീണ്ട മുടി കോതി, മകന്റെ കൈപ്രയോഗം ആസ്വദിച്ചു നിൽക്കുന്ന അമ്മ. കാറ്റിൽ മുടി വായുവിൽ പാറുന്നു. താൻ കുറച്ചുമുൻപ് ചപ്പിക്കുടിച്ച മുടി. എനിക്ക് തൊണ്ട വരളുന്നതുപോലെ തോന്നി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *