Posted by ജോബിൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ റീന ഒന്ന് മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു….
കല്യാണവീട്ടിൽ ചെന്ന് കൂട്ടുകാരിയേം മകളേയും ബന്ധുക്കളേയും എല്ലാം കണ്ട് കുശലവും കഴിഞ്ഞ് ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞ് ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ യാത്ര പറഞ്ഞ് മടങ്ങി…
“ഇതാണോ മമ്മിയോടു താമസിക്കും ഞാഞ്ചെല്ലില്ലാന്നു പറഞ്ഞേ…?”
ജോബിൻ അതിശയത്തിൽ തിരക്കിയപ്പോൾ റീന ചിരിച്ചു…
“നീ ചെല്ലില്ലാന്നു പറഞ്ഞതു നേരാ… നീയിന്നു പോണില്ല!
നിനക്കൊരു ചെറിയ കൊഴപ്പവുണ്ട്!
അതെന്താന്നൊന്നു ചെക്കപ്പു ചെയ്യണം!”
ജോബിൻ മനസ്സിലാവാതെ റീനയെ നോക്കി..
റീന ചിരിയോടെ കൈ എത്തിച്ച് ജോബിന്റെ പാന്റിന്റെ മുഴുപ്പിൽ പിടിച്ച് അമർത്തി…
“എന്നെക്കാണുമ്പ ഇവിടെന്തായീ കൊഴപ്പോന്നൊന്ന് വിശദായി പരിശോധിക്കണം!”
“ആന്റീ…..”
ജോബിൻ അമ്പരന്ന് വിളിച്ചു!
റീന പുഞ്ചിരിച്ച് കണ്ണിറുക്കി തലയാട്ടി…
“ആന്റീയത്… അപ്പച്ചനുമമ്മച്ചീം…? ആരേലുവറിഞ്ഞാ…?”
ജോബിൻ ആശങ്കയോടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ റീന വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു….
“ആരുവറിയില്ല! നമ്മളല്ലാതെ…! നീനേരെ എന്റെ മുറീടപ്പുറത്തെ മുറീലോട്ടു പോയാമതി…!”
“ആന്റീ…. അങ്കിൾ….”
ജോബിന്റെ ആശങ്ക തീരുന്നില്ല!
“ദേയെനിക്കരിശം വരുന്നു കെട്ടോ! അങ്കിളിന്നു കുടകിനു പോയെടാ….”
റീന ദേഷ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ ജോബിൻ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല!
റീന തുടർന്നു….
“അപ്പച്ചനുമമ്മച്ചീം എട്ടാവുമ്പഴേ അത്താഴോങ്കഴിഞ്ഞു കെടക്കുവെടാ.. മറിയച്ചേട്ടത്തീം പണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞാ അവരോടൊപ്പം ആ മുറീത്തന്നാ കെടപ്പ്!
അവരു കതകടച്ചു കഴിഞ്ഞാപ്പിന്നെ ഇപ്പുറത്തെന്ത് നടന്നാലുവറിയില്ല! ചേട്ടത്തിയോട് കഴിച്ചിട്ടു കെടന്നോളാമ്പറഞ്ഞിട്ടാ പേന്നേ!
അവരിപ്പ ഒറക്കമ്പിടിച്ചുകാണും!”
കാറ് വീട്ടിൽ എത്തി!
ഗേറ്റ് അടച്ച് പൂട്ടിയ റീനാന്റി വന്ന് കൈയ്യിൽ ഇരുന്ന ചാവി കൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നു….
ആന്റി വാതിൽ അടച്ചപ്പോൾ ജോബിൻ നേരേ ആ പറഞ്ഞ മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി!