നിശാഗന്ധികൾ പൂത്ത രാവ് [മന്ദന്‍ രാജാ]

“‘ അമ്മയുണ്ടെടാ ..അല്ലേൽ …. കറ്റകളത്തിൽ ചെല്ലട്ടെ … ഊരി കളഞ്ഞു ഫ്രീയായി നടക്കാം “‘ ലജ്ജയേതുമില്ലാതെ അവൾ നല്ലൊരു ഭാര്യയായി , കാമുകിയായി .

ഒഴിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന ഗ്ലാസ്സിലേക്കവൻ സോഡായൊഴിച്ചു മിക്സ് ചെയ്ത് ഒന്ന് നുണഞ്ഞു

ആദ്യം ബാങ്കിൽ വെച്ച് കണ്ടപ്പോൾ ലജിത ബാങ്ക് കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചു വാചാലയായിരുന്നു . കല്യാണാലോചനയുടെ കാര്യവും പിന്നീട് ലീവിന് വന്ന് തേടിപ്പിടിച്ചു ചെന്നപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കല്യാണം നടന്നതും ഒക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ പെട്ടന്ന് മൂകയായി ..പിന്നീട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം അവൾ ഒരകലം പാലിച്ചിരുന്നു . അമ്മയോടൊപ്പമല്ലാതെ തന്നെ കണ്ടാൽ ഒരു സാധാരണകാരനോടെന്നപോലെയല്ലതെ സംസാരിക്കുകയോ പെരുമാറുകയോ ഇല്ലായിരുന്നു … ഇപ്പോഴുമതെ .. ബാങ്കിലോ പുറത്തോ വെച്ച് കണ്ടാൽ അടക്കവും ഒതുക്കവും തികഞ്ഞൊരു മാന്യമായ യുവതി .. എന്നാൽ അവളിപ്പോൾ ജോലി ചെയ്യുന്ന സിറ്റിയിൽ നിന്ന് ഈ ഗ്രാമത്തിൽ വന്നിറങ്ങി തന്റെ ബുള്ളറ്റിൽ കയറുമ്പോൾ മുതൽ അവളുടെ സ്വഭാവം മാറുന്നു …

ഒരിക്കൽ താനവളോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട് … നീയെങ്ങനെ പെണ്ണെ ഇങ്ങനെ നിറം മാറുന്നെയെന്ന് ?

“‘ സ്നേഹത്തിൽ അമ്മയെ പോലെ . പരിചരണത്തിൽ ദാസിയെ പോലെ , കിടപ്പറയിൽ വേശ്യയെ പോലെ “‘ എന്നല്ലെടാ പഴമൊഴി എന്നാണവൾ തന്നോട് അന്ന് പറഞ്ഞത് ..

അതക്ഷരം പ്രതി ശെരിയാകും വിധമായിരുന്നു അവളുടെ പെരുമാറ്റവും പ്രവർത്തിയുമെല്ലാം …അവൾ വീട്ടിൽ ഉള്ള ദിവസങ്ങളിലെല്ലാം തന്റെ മനസ്സറിഞ്ഞെന്ന പോലെ ഓരോന്നും ചെയ്യുന്നുണ്ട് … കിടപ്പറയിൽ മറ്റൊരു മുഖമാണവൾക്ക് . ഏതു പൊസിഷനിലും കളിയ്ക്കാൻ അവൾക്കുത്സാഹമാണ് . അവസാനം കിതച്ചു നെഞ്ചിലേക്ക് കയറിക്കിടന്ന്‌ മുഖത്താകമാനം ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി , തലമുടി കോതി കൊണ്ടുള്ള കിടപ്പിൽ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും എല്ലാം വഴിഞ്ഞൊഴുകും . ഗായത്രിയിതെ വരെ തന്നെ സ്നേഹത്തോടെയൊന്നു പരിഗണിച്ചിട്ടില്ല . ഗൾഫിൽ നിന്ന് വന്നാൽ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് . ആദ്യ വർഷങ്ങളിൽ അവളുടെ ലീവിന് അനുസരിച്ച് ലീവെടുക്കുമായിരുന്നു താനും . പിന്നെയെപ്പൊഴോ അതില്ലാണ്ടായി .. ഇനിയെന്നാണ് ലീവ് പറ്റുക എന്നവൾ ഒരിക്കലും ചോദിച്ചിട്ടുമില്ല .