സംവിധാന സഹായി 4 [ഉർവശി മനോജ്]

Posted by

ഈ സമയമത്രയും എൻറെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ ഓരോ ചലനത്തിലും ആടി കളിക്കുന്ന നിതംബ സൗന്ദര്യത്തിന് മേലായിരുന്നു. ഇട തൂർന്ന് കിടക്കുന്ന പാറിപ്പറന്ന കാർകൂന്തൽ എൻറെ കാഴ്ച ആനന്ദത്തിന് പലപ്പോഴും ഒരു വിലങ്ങു തടിയായി.

കൂട്ടുകാരനെയും പിന്നിലിരുത്തി സൈക്കിൾ ചവിട്ടുമ്പോൾ എത്രയും വേഗം വീട്ടിൽ എത്തിച്ചേരണമെന്ന ലക്ഷ്യം മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ. സൈക്കിൾ വാടക നൽകി തിരികെ ഏൽപ്പിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് ഓടുകയായിരുന്നു. അന്നൊരു വൈകുന്നേരവും രാത്രിയിലുമായി ഒരു കൗമാരക്കാരന് ആവുന്ന വിധത്തിൽ ശുക്ല വിസർജനം നടത്തി സായൂജ്യം അടയുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ഒരു രൂപം മാത്രമായിരുന്നു , ‘നിയുക്ത വർമ്മ ‘ .

കാലം കര വിരുത് കാണിക്കുന്നത് എത്ര മാത്രം അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ആണ്. അന്നത്തെ ഏതോ രാത്രി യിലെ  പ്രാർത്ഥനയുടെ ഫലമാകാം ഇന്ന് മൂന്നാറിന്റെ തണുപ്പിൽ .. ഒരു കോട്ടേജിൽ സിജു ഏട്ടന്റെ കൂടെ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുവാൻ സാധിച്ചതും സ്വന്തം ഭാര്യയുമായുള്ള ഫോൺ  സംഭാഷണം അടുത്തു നിന്ന്

കേൾക്കുവാൻ സാധിക്കുന്നതും.

എന്നെ ചിന്തകളുടെ ഭൂത കാലത്തിൽ നിന്നും മൂന്നാറിലെ തണുപ്പിലേക്ക് മടക്കിക്കൊണ്ടു വന്നത് സിജു ഏട്ടൻറെ വിളി ആയിരുന്നു ..

“എടാ .. ഇന്നാ .. അവൾക്ക് നിന്നോട് എന്തോ സംസാരിക്കണമെന്ന് ?”

ഒരു ഞെട്ടലോടെ ഞാൻ വിറച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ,

“ആ …. ആർക്ക് സംസാരിക്കണമെന്ന് ?”

“എൻറെ ഭാര്യക്ക് … അല്ലാതെ ആർക്കു , ഫോൺ പിടിയെടാ പോത്തേ…”

ദേഷ്യത്തോടെയുള്ള സിജു ഏട്ടൻറെ മറുപടി കിട്ടി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *