പക്ഷെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു തന്നെ… പക്ഷെ ആ മുഖം വല്ലാതെ ചുവന്നിട്ടുണ്ട്, നെറ്റിയിലെ വലിയ സിന്ദൂര പൊട്ടു വിയർപ്പിൽ കുതിർന്നു പടർന്നിരിക്കുന്നു…
ആ ഉയർന്നു താഴുന്ന നെഞ്ചിലെ മുലകളുടെ മുഴുപ്പ് കണ്ട കോരന്റെ നിലതെറ്റി, ഇന്ന് എല്ലാം കോരൻ ആഗ്രഹിച്ച പോലെയാണ് നടക്കുന്നത് അതുകൊണ്ടാവും കോരന് ഇത്ര ധൈര്യം അവൻ വിക്കി വിക്കിയാണേലും പതിയെ തമ്പുരാട്ടിയോടു പറഞ്ഞു…
“ഇനി ഒന്ന് കമിഴ്ന്നു കിടന്നാൽ കൊള്ളായിരുന്നു, പക്ഷെ തമ്പ്രാട്ടി നല്ല ചീല കൊണ്ടുള്ള കച്ചയാണേൽ… എണ്ണ പറ്റിയാ പിന്നെ കറയാ… ഊരി മാറ്റാങ്കി നന്നായേനെ… കട്ടിലിൽ അപ്പടി എണ്ണയാ കമിഴ്ന്നു കിടന്നാൽ തുണിയെ പറ്റും…”
യശോദ കണ്ണ് തുറന്നു. ബ്ലൗസ് അഴിച്ചു മാറ്റാൻ ആണ് ഈ ഏഭ്യൻ പറയുന്നത്. അരക്കു താഴെ അല്ലേലും താൻ ഏകദേശം നഗ്നയാണ്…
പക്ഷേ ഇന്ന് ഇവന്റെ തിരുമ്മൽ നടുവിന് മാത്രമല്ല, ഒരു സുഖം കിട്ടിയത് കൊണ്ട് ആണ് ചോദിക്കാതിരുന്നത്. പക്ഷെ എന്താണ് ഇവന്റെ മനസ്സിലിരിപ്പ് ഒന്നറിയണമല്ലോ… യശോദ കോരന്റെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. കോരന്റെ സകല ധൈര്യവും ചോർന്നു പോയി…
“അല്ല കോരാ, നീ ഇന്ന് എന്റെ നടു തിരുമ്മിയതേ ഇല്ലല്ലോ..? പകരം എന്റെ കാലും വയറുമാണല്ലോ തിരുമ്മിയത്. തന്നെയുമല്ല കഴിഞ്ഞ പ്രാവിശ്യം നീ തിരുമ്മിയിട്ട് കട്ടിലിലൊന്നും ഇത്രേം എണ്ണയും ആയില്ലല്ലോ..?”
പരിഭ്രമം കാരണം കോരന്റെ വായിൽ നിന്നും വാക്കുകൾ ഒന്നും പുറത്തോട്ടു വന്നില്ല. നാക്ക് നീട്ടി ചോദി നനച്ചു അവൻ നിലത്തേക്ക് നോക്കി ഒരു കള്ളനെ പോലെ പറഞ്ഞു…
“അല്ല തമ്പുരാട്ടി ഞാൻ കരുതി… ഒന്ന് മൊത്തത്തിൽ ഉഴിഞ്ഞു കൊഴുപ്പു ഉടച്ചേക്കാം എന്ന്. അങ്ങനെ ഇടയ്ക്കു ചെയ്താൽ പിന്നെ നീരിളക്കം ഉണ്ടാകില്ല അതാ ഏൻ…”
“അതെന്തു തിരുമ്മലാ കോരാ… കൊഴുപ്പുടക്കുന്നെ..?”
താൻ പറഞ്ഞ കള്ളത്തരം ഏറ്റില്ല എന്ന് മനസ്സിലായ കോരൻ പിന്നേം പറഞ്ഞു…
“അതിപ്പോ തമ്പുരാട്ടി അതൊരു പ്രത്യേക തിരുമ്മലാണ്. ശരിക്കും ഫലം കിട്ടണമെങ്കിൽ ശരീരം മുഴുവൻ എണ്ണ തേച്ചുടച്ചു മൂക്കും വായും ഒഴികയുള്ള ഏഴു ദ്വാരങ്ങൾ കാറ്റു വലിച്ചു കളഞ്ഞു ശുചിയാക്കണം. അതിപ്പോ ഏൻ എങ്ങനാ തമ്പുരാട്ടിക്കു…”
കോരൻ പകുതിക്കു വെച്ചു നിറുത്തി…