അടിമയുടെ ഉടമ 4 [കിച്ചു✍️]

Posted by

തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിന്റെ കഴുത്തിലൂടെ ആ വെളുത്ത വലിയ പുറം കാണാനായി, കോരൻ കണ്ണുകൾ വിടർത്തി നോക്കി. പക്ഷെ നിതംബം മറയുന്ന ആ നീണ്ട മുടി അഴിച്ചു തമ്പുരാട്ടി പിന്നിലേക്കിട്ടപ്പോൾ അവന്റെ എല്ലാ കാഴ്ച്ചകളും മറഞ്ഞു.

തമ്പുരാട്ടി വന്നു കട്ടിലിൽ കയറി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു കോരനോടായി മൂളി…

“ങ്ങും… തുടങ്ങിക്കോളൂ…”

കോരൻ എണ്ണക്കുപ്പിയെടുത്തു തമ്പുരാട്ടിയുടെ അരികിലായി കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. അവന്റെ മൂക്കിലേക്ക് തമ്പുരാട്ടിയുടെ വശ്യ ഗന്ധം അടിച്ചു കയറി. നനവ് കയറിയ അവരുടെ ബ്ലൗസിന്റെ കക്ഷത്തിനരികിലേക്കു മുഖം താഴ്ത്തി അവൻ തമ്പുരാട്ടി അറിയാതെ ആ മോഹന ഗന്ധം കുറേക്കൂടി വലിച്ചു കയറ്റി.

പിന്നെ അവൻ വിറയ്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ തമ്പുരാട്ടിയോടായി പറഞ്ഞു…

“തമ്പുരാട്ടീ ഈ മുടി കുറച്ചു മാറ്റിക്കോട്ടെ…? അല്ലേൽ എണ്ണയാകും…”

യശോദ മൂളി…

രാമച്ചത്തിന്റെ ഗന്ധമുള്ള ആ മുടിയിഴകൾ മുഴുവൻ അവൻ വിറക്കുന്ന കൈകൾ കൊണ്ട് മാറ്റി. അവന്റെ ഹൃദയ മിടുപ്പു വീണ്ടും ഉച്ചത്തിലായി… ആ മാദക സുന്ദരിയുടെ പുറം അത്രക്ക് മനോഹരമായിരുന്നു, നടുവിൽ അൽപ്പം ഇടിഞ്ഞു താണ പോലെ കണ്ട ആ കുഴിവിലേക്കു അവൻ എന്ന പകർന്നു.

പാവാടക്കും ബ്ലൗസിനും ഇടയിലെ നഗ്നമായ ഭാഗത്തെല്ലാം എണ്ണ പുരട്ടിയ അവൻ പിന്നെ അവരുടെ കാലുകളിലേക്കു പോയി. ഇതിനു മുൻപൊരിക്കലും കോരൻ യശോദയുടെ കാൽ പാദത്തിൽ എണ്ണ പുരട്ടിയിരുന്നില്ല, കാരണം ഉളുക്ക് അവിടെ അല്ലല്ലോ..?

ഇത് അവന്റെ കുറേക്കാലത്തെ സ്വപ്നം ആയിരുന്നു. എപ്പോളും യശോധക്ക് മുന്നിൽ തല കുനിച്ചു നിന്ന് അവളെ കേൾക്കുന്ന അവൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കണ്ടിരിക്കുന്ന യശോദയുടെ ശരീരഭാഗവും ഈ കാൽ പാദങ്ങൾ തന്നെ ആയിരുന്നു…

തങ്ക നിറമുള്ള അഴകുറ്റ ആ കാൽപാദങ്ങളിൽ പറ്റിച്ചേർന്നു കിടക്കുന്ന സ്വർണ്ണ കൊലുസ്സു, അവൻ പലപ്പോഴും കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട്… ആ പാദസരം ആകാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്ന്. എപ്പോളും ആ കാലിൽ കെട്ടിപ്പുണർന്നു കിടക്കാമല്ലോ..?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *