പുതപ്പിനുള്ളിൽനിന്നും എഴുന്നേറ്റ് അർജ്ജുൻ ചോദിച്ചു.
“പുലർച്ചെയാണ് ന്ന് തോന്നുന്നു.”
“മ് ശരി, ഒരു പതിനഞ്ച് മിനുട്ട് ഞാൻ വരാ”
കോൾ കട്ട് ചെയ്ത് ഫോൺ ബെഡിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അർജ്ജുൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് ഓടിക്കയറി.
“ആരാ വാച്ച്മാൻ ?
കോൺസ്റ്റബിൾ രവി ചോദിച്ചു.
“ഞാനാ സാറേ..”
മുൻപ് അവർക്ക് വഴികാണിച്ചുകൊടുത്തയാൾ മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങിനിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാനാണ് സർ സ്റ്റേഷനിൽ വിളിച്ചത്.
“വാർഡൻ എവിടെ ജോർജെ? ”
നെറ്റിയിൽ തടവിക്കൊണ്ട് ജയശങ്കർ ചോദിച്ചു.
“സർ ഇവിടെയുണ്ട്.”
“വരാൻ പറയു.”
“യെസ് സർ.”
അല്പം തടിച്ചു ഉയരം കുറഞ്ഞ ഒരു സ്ത്രീ സാരിയുടുത്തുകൊണ്ട് അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് നടന്നുവന്നു.
” ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻതക്ക എന്തെങ്കിലും കാരണം?”
ജയശങ്കർ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല സാറേ ഇന്നലേം കൂടി കളിച്ചു ചിരിച്ചു സംസാരിച്ചതാ”
“എന്താ ഈ കൊച്ചിന്റെ പേര്?”
സ്റ്റേറ്റ്മെന്റ് എഴുതുന്ന ജോർജിനോട് ജയശങ്കർ ചോദിച്ചു.
“നീന. സാർ, ഈ കുട്ടി നമ്മുടെ മിനിസ്റ്റർ പോളച്ചന്റെ സഹോദരന്റെ മകന്റെ കുട്ടിയാണ്.”
“ദേ വന്നു അടുത്ത പണി.”
കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ജയശങ്കർ പിറു പിറുത്തു.
“സാർ,”
ഇടയിൽ കയറി രവി വിളിച്ചു.
“എന്തടോ..”
“മിനിസ്റ്റർ പോളച്ചൻ വന്നിട്ടുണ്ട്. കാണണം ന്ന് പറയുന്നു.
തുടരും…