….. ഒന്ന് തനിച്ച് പുറത്ത് ഇറങ്ങാൻ പോലും അറിയാത്ത താൻ കുഞ്ഞിനെയും കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്യും….. തലയിണയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി അവൾ ഏങ്ങിയേങ്ങി കരഞ്ഞു…..
ധന്യ എന്ത് തീരുമാനം ആവും എടുക്കുക എന്ന് അജയ് തിരിച്ചും മറിച്ചും ആലോചിച്ചു… അത്ര പെട്ടെന്ന് വഴങ്ങി തരുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി ഒന്നുമല്ല അവൾ…. പക്ഷേ അവൾക് മുമ്പിൽ വേറെ വഴിയില്ല താനും…
…. എന്തും വരട്ടെ….രാജീവനോട് പറഞാൽ അവൻ ചോദിക്കാൻ വരും…. വരട്ടെ അപ്പോൾ തന്റെ ഇതുവരെ കാണാത്ത മുഖം അവൻ കാണും….. എന്തു വന്നാലും അവളെ കുറച്ചു കാലമെങ്കിലും സ്വന്തമായി വച്ച് അനുഭവിക്കണം…. വഴങ്ങാൻ അവൾ തയ്യാറല്ലെങ്കിൽ കൂടുതൽ ക്രൂരമായ വഴികൾ തേടേണ്ടി വരും…..
അൽപം വൈൻ എടുത്ത് കുടിച്ചു കൊണ്ട് അജയ് ലാപ്ടോപ്പ് ഓൺ ചെയ്തു… ബിസിനസ് സംബന്ധമായ കുറച്ചു മെയിലുകൾ നോക്കി അയാൾ ഇരുന്നു….. പതുക്കെ പതുക്കെ സമയം കടന്നു പോയി…. ഒരു മണി ആകാൻ ഏതാണ്ട് പതിനഞ്ച് മിനുട്ട് ബാക്കി ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് വാതിൽക്കൽ ഒരു പാദപതന ശബ്ദം കേട്ട് അജയ് തല ഉയർത്തി നോക്കിയത്….. സാരിത്തലപ്പ് വിരലുകളിൽ കുരുക്കിയും അഴിച്ചും തുറന്നു കിടക്കുന്ന വാതിൽപാളിയിൽ ചാരി അകത്തേക്ക് കയറാതെ നിൽക്കുന്ന ധന്യയെ അയാൾ കണ്ടു…. അവളുടെ മാൻമിഴികൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയിരുന്നു….
….ഉം എന്തായി?…. രാജീവൻ വന്നില്ലേ?
…. പാക്കിംഗ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞോ?….
നല്ല ദേഷ്യത്തോടെ ശബ്ദം കടുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് അയാൾ ചോദിച്ചത്….
…. ഞാൻ… അത്…. ഇല്ല….
…. പിന്നെ?…..
…. അത്…. എനിക്ക്…. ഞാൻ… എനിക്ക് സമ്മതമാണ്……
വിറയ്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ എങ്ങനെയോ ധന്യ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…
ഉള്ളിൽ ഹർഷോൻമാദം തോന്നിയെങ്കിലും അജയ് അത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല…..