നിര്ത്തികളിയുടെ ആശാനാണ് കുമാരന്പിള്ള.
അയാള് ഭവാനിയുടെ മുലകളെ തിരിച്ചുനിര്ത്തി തഴുകി. വയസ്സായിട്ടും ഇടിവൊന്നും തട്ടാത്ത ഓമയ്ക്കാ ഷേപ്പിലെ മുലകള്. കറുത്ത മുലക്കണ്ണുകള് ത്രസ്സിച്ചു നില്ക്കുന്നു.
”ഇച്ചിരി പാപ്പം താടീ…”
”ഇന്നാ കുടിക്ക്…” ഭാനുമതി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
കുമാരന്പിള്ള ഒരു പശുക്കിടാവിനെ പോലെ ആ മുലകള് രണ്ടും ഇടിച്ചുകുടിച്ചു. ഭാനുമതിയുടെ പാവാടയുടെ വള്ളിയും അയാള് അഴിച്ചു.
ചൂടുവെള്ളത്തില് കുളിക്കുന്നതിനാല് ഭാനുമതിയുടെ യോനീതടത്തിലെ രോമങ്ങള് ഏറെക്കുറെ കൊഴിഞ്ഞുപോയിരുന്നു. എങ്കിലും സമൂസപൂറിന്റെ മസ്സില്സിനൊന്നും വലിയ ഇടിവു തട്ടിയിട്ടില്ലായിരുന്നു. ആ പൂറില് കുമാരന്പിള്ളയൊന്ന് തൊട്ടാല് ഭാനുമതിയുടെ മുട്ടുവേദനയെന്നല്ല എല്ലാവേദനയും പമ്പ കടക്കും.
”വിസ്തരിച്ച് പണ്ണാന് സമയമില്ല… പിള്ളേരിങ്ങ് വരും….” ഭാനുമതി ധൃതി കൂട്ടി. പിള്ളേര് വരുന്നതിന്റെ ധൃതിയല്ല. കുമാരന്പിള്ളയുടെ വിരല് തൊട്ടപ്പോള് അയാളുടെ
കുണ്ണകുമാരന് യോനീകുമാരിയിലേക്ക പ്രവേശിപ്പിക്കാന് ആ വൃദ്ധകാമാക്ഷിക്ക് തിടുക്കമായി.
ഇണചേരുവാനായി ഭാനുമതി തുടകള് അകറ്റി. കുമാരന്പിള്ള ഇടതുകൈകൊണ്ട് കുണ്ണയെ പിടിച്ച് ഭവാനിയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് തള്ളികയറാന് തുടങ്ങിയതും ലാന്റ് ഫോണ് ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ടു.
”നാശം…………………….” ഭാനുമതി തുടയടുപ്പിച്ച് തിരിഞ്ഞ് ഫോണിനടുത്തേക്ക് ഓടി.
”എടീ നില്ലവിടെ പിന്നെടുക്കാം ഫോണ്….” ഉടുതുണിയില്ലാതെ ഫോണിനടുത്തേക്ക് ഓടിയ ഭാനുമതിയുടെ പിന്നാലെ കുമാരനും ഉടുതുണിയില്ലാതെ ഓടിച്ചെന്നു.
റിസീവര് എടുത്ത് ഭാനുമതി ഹലോ വിളിച്ചു.
”അമ്മേ… ഞാനാ നീലിമ ഞങ്ങളിപ്പോ ഇറങ്ങും. പിന്നെ ഞാനും വരണുണ്ട്…”
”നീയെന്തിനാ വരണേ… പിള്ളേരെ വിട്ടാപോരേ…”
”ഓ… ഞാന് വരണത് ഇഷ്ടല്ലാച്ചാ ഞാന് വരണില്ല…”
നീലീമയും അമ്മ ഭാനുമതിയും ഫോണിലൂടെ തര്ക്കിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിനിടയില് കുമാരന്പിള്ള ഭാനുമതിയുടെ പിന്നില് ചെന്നു നിന്നിട്ട് പതിയെ അവരുടെ പുറ്റില് വിരലിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
മറുതലയ്ക്കല് ഇതൊന്നും അറിയാതെ നീലിമ ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തിട്ട് അടുക്കളയില് നിന്ന് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.