വിളഞ്ഞു തുടുത്ത് തിന്നാന് പാകമായ പഴം പോലെ നല്ല ആരോഗ്യമുള്ള ഉറച്ച ശരീരമാണ്. ഒപ്പം വെണ്ണ തോല്ക്കുന്ന നിറവും. വേലപ്പന്റെ സാന്നിധ്യം കൊണ്ട് ഷീബയുടെ തുടയിടുക്ക് കടിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അയാളെ ആദ്യം കണ്ട സമയത്ത് തന്നെ അവള് ആ കരുത്തുറ്റ ശരീരത്തിന്റെ ആകര്ഷണത്തില് വീണുപോയതാണ്.
“ജ്വാലികള് ഒക്കെ തീര്ന്നോ..” എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ വേലപ്പന് ചോദിച്ചു.
“ഉം” അവള് മൂളി.
“അല്ല..നാണി അവിടില്ല..ചെല്ലക്കിളി ഇവിടെ തനിച്ചാണേല് ഇങ്ങാട്ട് ഒരു കണ്ണ് വേണം എന്ന് എബിക്കുഞ്ഞ് പറഞ്ഞിരുന്നു..അതോണ്ടാണ് വന്നത്..” വേലപ്പന് തല ചൊറിഞ്ഞു.
ഷീബ മുഖമുയര്ത്തി അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി. ആ തുടുത്ത മുഖത്തിന്റെ സൌന്ദര്യം വേലപ്പനെ മയക്കിക്കളഞ്ഞു.
“ചായ എടുക്കട്ടെ” അവള് ചോദിച്ചു.
“വേണ്ട..ഞാനിപ്പം പഴങ്കഞ്ഞി അങ്ങാട്ട് കുടിച്ചതെ ഒള്ള്…വല്ല പണികളും ഒണ്ടേല് പറഞ്ഞാ ചെയ്യാരുന്നു…”
ഷീബയുടെ മനസു പിടച്ചു. എബിച്ചായന് വൈകിട്ടെ വരൂ. നാണിചേച്ചി വീട്ടിലില്ല. വേലപ്പന് ചേട്ടന് ഇന്ന് ജോലിക്കും പോയിട്ടില്ല. ഓര്ത്തപ്പോള് അവളുടെ മനസിന്റെ പിടച്ചില് കൂടി. കൊഴുത്ത തുടകളുടെ ഇടയില് ഞെരിഞ്ഞിരുന്ന പൂറിന്റെ വിള്ളലില് നനവ് പടരുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
“എന്തരാണ് ഒന്നും പറയാത്തത്..ജ്വാലികള് വല്ലോം ഒണ്ടേല് പറയിന്..എനിക്ക് രാവിലെ പഴങ്കഞ്ഞി കുടിച്ചാല് മേലനങ്ങി വല്ലോം ചെയ്യണം….” വേലപ്പന് അവളുടെ കൊഴുത്ത കൈകളിലെ രോമം നോക്കി പറഞ്ഞു.
ഷീബ നാണത്തോടെ അയാളെ നോക്കി. അറിയാതെ അവള് പരവശയായി ചുണ്ട് ലേശം മലര്ത്തി. സാഹചര്യം മുതലെടുക്കാനായി അവള് മനസ്സില് കരുതിയത് അയാളോട് ചോദിക്കാന് അവള്ക്ക് ലജ്ജ തോന്നി. പക്ഷെ അവളിലെ വീര്പ്പ്മുട്ടുന്ന പെണ്ണ് ഈ അവസരം കളയാന് ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല.
“എന്തരാണ്….എന്തരോ പറയാന് ഒള്ളപോലെ..മോള് നാണിക്കാതെ പറയിന്” വേലപ്പന് ആ ചെഞ്ചുണ്ടുകളുടെ ഇനിപ്പ് നോക്കി വെള്ളമിറക്കി.
“പിന്നേയ്..ഇവിടെ നല്ല തിരുമ്മുകാര് ആരേലും ഉണ്ടോ..” ലജ്ജയോടെ ഷീബ ചോദിച്ചു. അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാനുള്ള ധൈര്യം അവള്ക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോള് വേലപ്പന്റെ ഗുലാന് ചാടി എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു.
തലേന്ന് നാണി പറഞ്ഞ മറ്റൊരു കാര്യത്തിന്റെ ഓര്മ്മയാണ് അയാളുടെ കുട്ടനെ അറ്റന്ഷനില് ആക്കിയത്.
“ചേട്ടാ..ആ രാമു വൈദ്യരെ ഒന്ന് വിളിച്ചോണ്ട് ചെല്ലാമോ എന്ന് ആ കൊച്ചു ചോദിച്ചു..വൈദ്യരുടെ പേര് ഞാനാ പറഞ്ഞത്…അതിന്റെ ഇടുപ്പ് ഇന്നലെ കുനിഞ്ഞ് നിന്നു വെള്ളം പൊക്കിയപ്പോള് വെലങ്ങി…ഞാന് ശകലം തിരുമ്മിക്കൊടുത്തു എങ്കിലും മാറിയിട്ടില്ല…നന്നായി ഒന്ന് തിരുമ്മിയാലെ മാറൂ…” ഇതായിരുന്നു നാണി പറഞ്ഞ കാര്യം.
ഇവിടെ, ഷീബ വൈദ്യരെ വിളിക്കാമോ എന്നല്ല, തിരുമ്മുകാര് ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നാണ് ചോദിച്ചത്. അതായത് തിരുമ്മുകാര് ആരെങ്കിലും! വേലപ്പന്റെ പങ്ക നിവര്ന്നു നിന്നു വിറച്ചു. അയാള് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. നാണിച്ചു പൂത്തുലഞ്ഞ് മുഖം കുനിച്ചു നില്ക്കുകയാണ് പെണ്ണ്.
“എന്തര് പറ്റി….ആര്ക്കാ അസുഖം..” വേലപ്പന് ചോദിച്ചു.
“എന്റെ ഇടുപ്പ് ഉളുക്കി..നടക്കുമ്പോള് വേദനയുണ്ട്…” അവള് അയാളെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
“ഇവിടെ പെണ്ണുങ്ങള് ആരുമില്ലല്ലോ തിരുമ്മുകാരായി……” വേലപ്പന് ആലോചിക്കുന്നതുപോലെ നടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പെണ്ണുങ്ങള് തന്നെ വേണമെന്നില്ല….ആരായാലും മതി….വല്ലാത്ത വേദനയാ…”
ഷീബ അയാളെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു. അവളുടെ കീഴ്ചുണ്ട് നാണം കൊണ്ട് ഇടയ്ക്കിടെ പുറത്തേക്ക് തള്ളുന്നത് അയാള് കൊതിയോടെ നോക്കി. വേലപ്പന്റെ മനസു പിടച്ചു. തന്റെ ആഗ്രഹം പറയണോ പറയണ്ടായോ എന്നാണ് അയാള് ശങ്കിച്ചത്. ഈ വെണ്ണ പോലെയുള്ള ശരീരം തൊടാന് തനിക്ക് കിട്ടും എന്നോര്ത്തപ്പോള് അയാള്ക്ക് തൊണ്ട വരണ്ട