പേടിക്കണ്ട… നല്ല എക്സ്പെരിഐൻസെഡ് ക്യാപ്റ്റൻ ആണ് നമുക്ക് ഒപ്പം ഉള്ളത്…
അവൾക് ആ വയസ്സന്റെ വാക്കുകൾ അല്പം ആശ്വാസം പകർന്നു നൽകി…
ഉടനെ എൻജിൻ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു .. ഉടനെ കോക്ക്പിറ്റിൽനിന്നുo ഒരു മധുരമായ ശബ്ദം ഉണർന്നു.. അത് ആ പയ്യൻ ആണെന് അവൾക് മനസിലായി..
ആദ്യം തന്നെ അദ്ദേഹം താമസിച്ചതിനുള്ള ക്ഷേമപണം നടത്തി.. പിന്നീടു 1 .30 മണിക്കൂറിനകത് മുംബൈ റീച് ചെയ്യുമെന്നും ഫ്ലയിങ് ഓഫീസർ വാക് തന്നു … മൊബൈൽ ഫോൺ എല്ലാം ഓഫ് ആകാനും നിർദേശം ലഭിച്ചു… അധികം വൈകാതെ തന്നെ ഫ്ലൈറ്റ് റൺവേയിൽ എത്തി…
പെട്ടന്ന് എൻജിനിൽ നിന്നും കൂർത്ത ശബ്ദം അവളുടെ ചെവിയിൽ എത്തി…. ഫ്ലൈറ്റ് ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്യാൻ പോകെയാണെന്നു മനസ്സിലായി …
“മോളെ ഇത് ടേക്ക് ഓഫ് റോൾ ആണ് “.. പേടിയുണ്ടെങ്കിൽ കണ്ണടച്ച് ഇരിക്കാൻ ആ വയസ്സൻ പറഞ്ഞു.
പക്ഷെ ആ സമയത് അവളെ നിയത്രിച്ചത് തന്റെ ജോലി സ്വഭാവത്തിന് അനുസരിച്ചുള്ള ധൈര്യം അവൾക്കില്ലന്നും .. അത് വേണം എന്നൊള്ളു അവളുടെ മനസിന്റെ വാശി ആണ്.
അവൾ വെളിയിലേക്ക് നോക്കി തന്നെ ഇരുന്നു… ഫ്ലൈറ്റ് പൊങ്ങി ഉടൻ തന്നെ എല്ലാരും പിന്നിലേക്കു ചാഞ്ഞു… ഫ്ലൈറ്റ് 2 മിനുട്ടിനകത്തു തന്നെ മേഘങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് മറഞ്ഞു… സീറ്റ് ബെൽറ്റ് സൈൻ ഓഫ് ആയി… കുറിച്ച പേർ ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്ത സമയത് കയ്യടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
“ദാറ്റ് വാസ് എ നൈസ് ടേക്ക് ഓഫ്..” ആ വയസ്സൻ പറഞ്ഞു
അവൾ അയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. അതെ സമയം ആ പയ്യൻ ആയ പൈലറ്റ് ഇനോട് ഉള്ള ഇഷ്ടവും റെസ്പെക്ടറും വർധിച്ചിരുന്നു.
5 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ അവളുടെ തുടയിൽ തൊട്ടു… പേര് എന്താണെന്നും മറ്റും ചോദിച്ചു… ആദ്യമൊക്കെ ഞാൻ വല്യ കാര്യത്തിൽ മിണ്ടീല… പിന്നെ അവൾ വിചാരിച്ചു ഇനിയും 1 മണിക്കൂറിലേറെ സമയം ഫ്ലൈറ്റിൽ ഇരിക്കണം … വെളിയിൽ നോക്കിയാ പിന്നേം പേടി തോന്നും… അപ്പൊ എന്തേലും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞുമിരിക്കാമെന്ന്.. അവളും അങ്ങോട്ട് കാര്യങ്ങൾ ചോദിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി..
‘
“അങ്കിൾ ന്റെ പേര് എന്താ “
“ഞാൻ ജയ പ്രസാദ്.”
“ഓഹ്.. എന്റെ അച്ഛന്റെ പേര് ശിവ പ്രസാദ് എന്നാണ് അങ്കിളേ .”..