മോന്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെയുണ്ട്?
അച്ഛനും , അമ്മയും. ഒരു ചേച്ചി ഒണ്ട്. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് അടുത്താണ് താമസം.
മോന് ഒരു കല്യാണമൊക്കെ വേണ്ടേ? ലീല മന്ദഹസിച്ചു.
ലീലേച്ചി … അതു പിന്നെ… സമയം ഇരിക്കണല്ലോ…
ഇതൊക്കെ അതിന്റെ സമയത്തിനും കാലത്തിനും അങ്ങ് നടത്തണം. വേണമെങ്കിൽ ഈ മലബാറിൽ നമുക്കു നോക്കാം. അങ്ങ് തിരുവിതാംകൂറിൽ മാത്രേ നോക്കൂ?
അങ്ങനെയൊന്നും ഇല്ല ലീലേച്ചീ , ഇതു വരെ ആലോചിച്ചില്ല..
ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ നോക്കാം… നോക്കട്ടെ?… ലീല സംഭാരത്തിന്റെ കാലി ഗ്ലാസ് വാങ്ങാൻ അവനോട് ചേർന്നു നിന്നു…
അവൻ അവരുടെ കൈ കയ്യിൽ എടുത്തു….. പരുത്ത കൈപ്പത്തിയിൽ മാർദ്ദവമുള്ള, ചൂടുള്ള ലീലയുടെ കൈ ഇരുന്നു തുടിച്ചു..
ലീലയ്ക്ക് ചെറിയൊരു ഞെട്ടൽ തോന്നി… അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും വിടീക്കാൻ തോന്നിയില്ല… അവൻ മെല്ലെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചപ്പോൾ അവർ തുടിച്ചു.
ലീലേച്ചി നോക്കണത് ഒക്കെ നല്ലത്… എന്നിരുന്നാലും കേട്ടാ.. എനിക്ക് ചില ഇഷ്ടങ്ങളൊക്ക ഒണ്ട്… അവൻ പറഞ്ഞു.
എന്താണ് ഇഷ്ടങ്ങൾ? കേൾക്കട്ടെ… ലീല മധുരമായി ചിരിച്ചു.
അത് …. അത് …. വേണ്ട….. പിന്നെ പറയാം… അവൻ മുഖം കുനിച്ചു.
ലീല അവന്റെ താടിക്ക് പിടിച്ച് മുഖം ഉയർത്തി. അയ്യേ …. ആമ്പിള്ളാർക്ക് നാണമോ? നിയ്യ് ലീലേച്ചിയോട് പറ ചന്ദ്രാ… അവർ മധുരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു…
എനിക്ക് ലീലേച്ചിയെ പോലത്തെ പെണ്ണ് മതി. അവൻ രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു..
ലീല ഒന്നു ഞടുങ്ങി… ശരീരത്തിൽ കൂടി വൈദ്യുതി കടന്നു പോകുന്ന പോലെ തോന്നി. കൈ വിടുവിക്കാൻ നോക്കി… അതാ അവൻ തന്നെ വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നു…
ലീലേച്ചി…. നല്ല മണം… കക്ഷത്തിലേക്ക് മൂക്കടുപ്പിച്ച് അവൻ ശ്വാസം എടുത്തു…
പെട്ടന്ന് ഗേറ്റ് കരയുന്ന ഒച്ച… അവർ രണ്ടുപേരും അകന്നു. ലീലയുടെ മുലകൾ പൊങ്ങിത്താഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവൾ കിതച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി.
ഈശ്വരാ…. അടുക്കളയുടെ ചുവരിൽ ഒരു നിമിഷം ചാരിനിന്ന് ലീല കണ്ണുകൾ അടച്ചു.
ആഹാരം വിളമ്പിയപ്പോൾ ലീല ചന്ദ്രനെ ഒന്ന് തറപ്പിച്ച് നോക്കി. ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ അവൻ ലീലയെ നോക്കി ചിരിച്ചു… മാരാര് കാണാതെ കണ്ണിറുക്കി കാട്ടി. ലീലയും ചിരിച്ചുപോയി. അന്തരീക്ഷത്തിന് ഒരയവു വന്നു.
മാരാർ കൈ കഴുകാൻ പോയപ്പോൾ ലീല ചന്ദ്രന്റെ ചെവിക്കു പിടിച്ചു തിരുമ്മി. കഴിക്കുമ്പോൾ പ്ളേറ്റിൽ നോക്ക്.. ന്നെയല്ല…..
നോക്കാതിരിക്കാൻ പറ്റണില്ല… അവൻ ചിരിച്ചു.
ന്താ ചന്ദ്രാ പറ്റാത്തത്? അവസാനത്തെ വാക്കു മാത്രം കേട്ടു കൊണ്ട് വന്ന മാരാര് ചോദിച്ചു.
ലീലേച്ചിയുടെ കൈപ്പുണ്യം ….. ആഹാരം കുറയ്ക്കാൻ പറ്റണില്ല ചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു.
മാരാരും ലീലയും ചിരിച്ചു.
ഒരാഴ്ച്ചയ്ക്കുള്ളിൽ ചന്ദ്രനും ലീലയും കൂടുതൽ അടുത്തു. സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റുമോ എന്ന് സംശയം ഉള്ളതുകൊണ്ട് മാരാര് വൈകുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ലീല ഒരകലം പാലിച്ചു. ലീലേച്ചിയോട് തോന്നിയ സ്നേഹവും, അവരുടെ വാത്സല്യവും സർവ്വോപരി കഞ്ഞികുടി മുട്ടും എന്ന പേടിയും ചന്ദ്രനേയും വിലക്കി.
രാത്രികളിൽ രണ്ടു പേരും ഉറക്കം കുറഞ്ഞ് അവശരായി. മാരാര് അടുത്തു കിടന്നുറങ്ങുമ്പോൾ ലീല മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു കിടന്ന് മുണ്ടിനുള്ളിൽ കൈ കടത്തി മദജലം നിറയുന്ന പൂറ്റിൽ വിരലുകൾ ആഴ്ത്തി ആശ്വാസം തേടി. തേങ്ങൽ ഉള്ളിലടക്കി. മാരാര് ഒരു ചെറിയ കുംഭകർണ്ണൻ ആയതുകൊണ്ട് കട്ടിലിന്റെ ചെറിയ അനക്കങ്ങൾ അറിയില്ല എന്നുറപ്പായിരുന്നു.