“….അജൂ….നീയിന്ന് ട്യൂഷ്യന് പോയില്ലേ….???”.
“….ഇല്ലാ…ചേച്ചി വൈകീട്ട് വന്ന് പഠിപ്പിച്ച് തന്നോളും…”.
“..ആ…”.
“…അമ്മക്ക് ഇപ്പോള് എങ്ങിനെ ഉണ്ട്…..”.
“…നേരിയ തളര്ച്ചയുണ്ട്….അത്ര തന്നെ….”.
“…എല്ലാം മാറും ..പെട്ടെന്ന് മാറും….”.
അമ്മയുടെ നെറ്റിയുടെ വശങ്ങളില് പാറി പറക്കുന്ന മുടിയിഴകളില് തലോടികൊണ്ട് ഞാന് പറഞ്ഞു. അമ്മ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ആ കണ്ണുകളില് അസുഖത്തിന്റെയും വിരഹത്തിന്റെയും ദയനീയത നിഴലിച്ചീരുന്നു. അമ്മയുടെ നെറ്റിയില് ഞാന് ചെറുതായി ഉമ്മ വച്ചുകൊണ്ട് അമ്മയോട് ഉറങ്ങികൊള്ളാന് പറഞ്ഞു.
“…മോനേ…അമ്മയോട് ദ്വെഷ്യമുണ്ടോ ????”.
“..അതിന് അമ്മ കാരണമല്ലല്ലോ ഇളയഛന് വരാതിരിക്കുന്നത്….അങ്ങനെ വരാത്തവര് വരണ്ടാ അമ്മെ….”.
“…നിന്നെ ഇളയഛന് വിളിച്ചീരുന്നോ….എന്നീട്ട് എന്താ പറഞ്ഞത്….”.
“..ഇനി ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നില്ലെന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു……അത്ര തന്നെ….”.
“…അല്ലാതെ വേറൊന്നും പറഞ്ഞില്ല….”.
“…ഇല്ലാ അമ്മെ….വരേണ്ടെങ്കില് വരണ്ടാ,…അത്ര തന്നെ …. ഞാനും ചേച്ചിയും ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചതായിരുന്നു…..”.
“…സന്തോഷമോ …???, …അതെന്തിന്…???”.
“.. ഇളയഛന് അമ്മയെ മാര്യേജ് ചെയ്യുമെന്നാ വിചാരിച്ചത് ….. അതോര്ത്ത് ഞങ്ങള് ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചീരുന്നു….”.
“…സത്യമോ….????…”.
“…അതെ അമ്മെ….ഇളയഛന് അമ്മയെ മാര്യേജ് ചെയ്യുമെന്ന് വാക്ക തന്നീരുന്നോ…വെറുതെ അറിയാനാ….”.
“…ആദ്യമൊക്കെ അങ്ങനെ പറഞ്ജീരുന്നു…..പിന്നെ അങ്ങേര്ക്ക് വേറെ കല്യാണ ആലോചന വന്നു….അത് ഏകദ്ദേശം ഉറപ്പിച്ച മട്ടാണ്…”.
“..ഓഹോ…എന്നാല് ഇനി ഇളയഛന് ഇനി വരേണ്ട….അമ്മയെ പറ്റിച്ച് എല്ലാം അനുഭവിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള് അങ്ങേര് വേറെ പെണ്ണു കെട്ടാന് പോകുകയാണന്നോ…”.
“..മോനേ….”.
എന്റെ തുറന്ന് പറച്ചില് അതിര് കടക്കുന്നു എന്നുകണ്ട അമ്മ എന്നെ മതി എന്നര്ത്ഥത്തില് വിളിച്ചു.
“…അങ്ങനെ കണ്ടവര്ക്ക് അമ്മ കിടന്ന് കൊടുത്ത് തരം താഴാനുള്ളതല്ല എന്റെ അമ്മ….”.