Posted by “…നമ്മുക്ക് ഒന്ന് പുറത്ത് പോയാല്ലോ…പലച്ചരക്ക് സാധനങ്ങള്‍ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിരിക്കുകയാ….”.
“…അതിനെന്താ…..നമ്മുക്ക് പോകാല്ലോ…..ഞങ്ങളുടെ ട്യൂഷ്യന്‍ ഉച്ചകഴിഞ്ഞേ ഉള്ളൂ….”.
സതി ചേച്ചി വളരെ ഉത്സാഹത്തോടെ പറഞ്ഞു. നടക്കാന്‍ ചെറിയൊരു ബുദ്ധിമുട്ട് മറന്ന് ഞാനും അത് ശരി വച്ചു. അമ്മ ഫോണ്‍ ചെയ്ത് ടാക്സി വരുത്തി. വീട്ടില്‍ നിന്നും അധികം ദൂരമില്ലെങ്കിലും സാധങ്ങള്‍ ഒരുപാട് വാങ്ങാന്‍ ഉള്ളപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ സ്ഥിരമായി ടാക്സിയാണ് വിളിക്കാറുള്ളത്.
സമയം ഒരുപാടായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി. അമ്മ സാരി ഉടുക്കുകയായിരുന്നു.അമ്മ കറുപ്പ് ബോര്‍ഡറില്‍ വര്‍ക്കുള്ള ചുവന്ന സാരിയാണ് ഉടുക്കാന്‍ നോക്കുന്നത്. നല്ലവണ്ണം ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൌസ്സ് അമ്മയുടെ പുറം ഭാഗത്തിന്റെ വെളുപ്പില്‍ തിളങ്ങുന്ന അന്ഴാക് പരമാവധിയില്‍ അധികം പുറത്ത് കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചുവന്ന പാവാടയില്‍ അരയില്‍ നിന്നും അല്‍പ്പം ഇറങ്ങിയ പോലെ തോന്നിക്കുന്ന ഉയര്‍ന്ന ചന്തികളുടെ ഇടച്ചാല്‍ നിഴലിക്കുന്നു. വല്ലാത്തൊരു കാമദര്‍ശനം നല്‍കുന്ന ആ ചന്തികള്‍ അമ്മയുടെ സൌന്തര്യത്തിന് വല്ലാത്ത അഹങ്കാരം നിഴലിപ്പിക്കുന്നു. അമ്മ പുറം തിരിഞ്ഞാണ് സാരി ഉടുക്കുന്നതിനാല്‍ മുന്‍വശം എനിക്ക് കാണാന്‍ സാദ്ധിക്കിലായിരുന്നു. സാരി ഉടുത്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അമ്മയെ കാണാന്‍ എന്തഴകായിരുന്നു. കഴുത്തില്‍ അണിയാന്‍ കറുത്ത മുത്തുകള്‍ പതിപ്പിച്ച നീളന്‍ മുത്ത് മാല അമ്മ ഇട്ടപ്പോള്‍ അത് ഈ ലോകത്ത അമ്മയ്ക്ക് മാത്രമേ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ചേരുകയുള്ളൂ എന്ന് മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.. ഹീലുള്ള ചെരിപ്പ് ഇടാനായി അമ്മ കുനിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ ആകാര സൌന്തര്യം പരമാവധി രൌദ്രഭാവം കൊണ്ടു. അറിയാതെ എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ആ ആസനത്തില്‍ ഉഴിയാന്‍ തുടങ്ങിയ നേരത്തായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ വിളിച്ച ടാക്സി വന്നത്.