“…കരയാതെ അജൂ…നീ ഒരാണ്കുട്ടിയാണ്….ഈ വീട്ടില് അമ്മക്കുള്ള പോലെ നിനക്കും അതെ അവകാശങ്ങള് ഉണ്ട്…..ഇനി നീ നമ്മുടെ പെഴച്ച അമ്മയെ വിചാരിച്ച് കരയരുത്….”
സതി ചേച്ചി എന്റെ കണ്ണുനീര് തുടച്ചുനീക്കി. എന്നീട്ട് എന്റെ ചെവിയില് ശബ്ധമുണ്ടാക്കാതെ വരാന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നടന്നു. ഞാന് അല്പ്പം വിറയലോടെ അവളുടെ പുറകെ നടന്നു. ഞങ്ങളുടെ മുറിയില് നിന്നും പുറത്തെ പോര്ട്ടികൊയിലേക്ക് വാതില് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ വാതില് സതി ചേച്ചി ശബ്ധമുണ്ടാക്കാതെ തുറന്നു. പതിയെ അടി വച്ച് അടുത്ത മുറിയായ അമ്മയുടെ മുറിയുടെ ജനാല പതുക്കെ തുറന്നു. ആ ജനാല വര്ഷങ്ങളായി ശരിക്കും അടക്കാന് സാദ്ധിക്കാത്തതായിരുന്നു.
ആ ജനാലയിലൂടെ ഞങ്ങള് ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി.
മുറിയിലെ അത്യാവിശ്യം വെളിച്ചം വിതറുന്ന ചുവന്ന നൈറ്റ് ലാംമ്പ് കത്തികിടക്കുന്നു. അമ്മ ഒരു വെള്ള സില്ക്കിന്റെ ഷാള് മാറിടത്തിന്റെ പകുതിയില് കെട്ടി വച്ച് നില്ക്കുന്നു. ആ ഷാള് അമ്മയുടെ തുടയുടെ പകുതി വരെ മാത്രമേ മറച്ചീരുന്നുള്ളൂ എങ്കിലും ആ ശരീരത്തിന്റെ അംഗലാവണ്യം മൊത്തത്തില് വായിച്ചറിയാന് സാദ്ധിച്ചീരുന്നു. അതിനെ കൂടുതല് മാറ്റ് കൂട്ടാനായി അഴിച്ചിട്ട ചുരുളില്ലാത്ത നീളമേറിയ മുടി പുറകില് നിന്നും ഇരുള് പടര്ത്തീരുന്നു. ആഭരണങ്ങള് ഇല്ലാത്ത കഴുത്തും കാതും അമ്മയില് എന്തെന്നില്ലാത്ത നിഗൂഡമായ ചൈതന്യം മുറിയിലെ ചുവന്ന വെളിച്ചത്തില് മനോഹരമാക്കീരുന്നു. എന്തിനും പോന്ന ശരീര വടിവുകള് കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു നക്ഷത്ര അഭിസാരികയെ പോലെ അമ്മനിന്നു.
“….സതീ ചേച്ചി…അമ്മയെ കാണാന് ഇപ്പോള് എന്തു ചന്താല്ലേ….”.
“…ഉം…വല്ലാണ്ട് നോക്കണ്ട കേട്ടോ…സ്വന്തം അമ്മയാ…”.
“…ഉം….”.
സതി ചേച്ചി തന്ന മുന്നറിപ്പില് എനിക്ക് വന്ന എന്തോ തരം തരിപ്പ് താഴേക്ക് അടങ്ങി.
അമ്മയുടെ ശരീരത്തില് കാമകണ്ണുകള് ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇളയഛന് മുന്നിലെ മേശയില് വച്ചീരിക്കുന്ന ഗ്ലാസ്സില് മദ്യം പകര്ന്നതിന് ശേഷം അതിലൊരെണ്ണം അമ്മക്ക് നല്കി.
“…മതീ മനോ….എനിക്ക് അധികം പരിചയമില്ലാത്തതാ…ഇതിപ്പോ മൂന്നാമത്തെ പെഗല്ലേ….”.
അമ്മ കൊച്ച് പെണ്ണുങ്ങളെ പോലെ കുഴഞ്ഞാടി. അമ്മയുടെ ശരീരത്തില് ഇളയഛന് ഒരു വഷളന് നോട്ടം നോക്കിയപ്പോള് അമ്മ കൈകള് കൊണ്ട് സ്വന്തം മുഖം നാണത്താല് മറച്ചു.