മദര് പിന്നെയും തിരിഞ്ഞു കിടപ്പ് മുറിയിലേക്ക് നടക്കുന്നത് കണ്ടു…
കുളിമുറിയില് ഞങ്ങളും അയാളും മാത്രമായി വീണ്ടും..
“ഇനി സിസ്റ്റർമാര് സാമാനം മെല്ലെ കയ്യിലെടുത്തെ…”
അയാള് ഞങ്ങളുടെ കൈകള് എടുത്ത് ബലാപൂര്വ്വം അയാളുടെ സാമാനത്തിന്മേല് പിടിപ്പിച്ചു…
അതിനു ഉരുക്കിന്റെ ബലവും ഇപ്പൊ വറുത്തെടുത്ത പഴംപോരിയുടെ ചൂടും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നി..
കപ്യാര് അന്നേരം ഞങ്ങളുടെ കൈകള്ക്കുള്ളില് അയാളുടെ സാമാനം മുന്നോട്ടും പിറക്കൊട്ടും നിരക്കാന് തുടങ്ങി…
“സിസ്റ്റർമാരെ… ഇങ്ങനെ വേണം ഓരോ സാമാനവും ആദ്യം തൊലിക്കാന്…കേട്ടോ..”
അയാള് ഒരു തരത്തില് ഞങ്ങള്ക്ക് ക്ലാസ്സെടുക്കും വിധമാണ് സംസാരിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നത്…
സാമാനം ഒരു വിധം കൈകൾക്കുള്ളിലാക്കി തൊലിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ വിരലുകളിലെക്ക് അന്നേരം അയാള് ഉയരെ വച്ചിരുന്ന എണ്ണ കുപ്പിയില് നിന്നും നല്ല കാച്ചിയ വെളിച്ചെണ്ണ ഒഴിച്ച് തന്നു… അതോടെ ആ വഴുവഴുപ്പിൽ ഞങ്ങളുടെ കൈകളുടെ ചലനം എളുപ്പത്തിലായി..
ചൂടും ബലവും പൂണ്ടു അയാളുടെ സാമാനം വലുതാവുന്നത് വിടര്ന്ന കണ്ണുകളാല് ഞാനും ഷീലെച്ചിയും നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ആദ്യം ഉണ്ടായിരുന്ന ഭയം മാറി ഒരു കൗതുകം ഷീലെച്ചിയുറെ മുഖത്ത് നിഴലിച്ചിരിക്കുന്നത് ഞാന് കണ്ടു… ഞാനും ഏറെ കുറെ അങ്ങിനെയായിരുന്നു…
ഞങ്ങളുടെ വിരലുകള്ക്കുള്ളില് സുഖം പിടിച്ച് മത്തായിച്ചന് അന്നേരം കണ്ണുകളടച്ച് നില്ക്കുകയായിരുന്നു…
പൊടുന്നനെ അയാള് അവിടെയുള്ള യൂറോപ്യന് ക്ലോസറ്റിലെക്ക് ഇരുന്നു… അയാളുടെ സാമാനം തൊലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ഞങ്ങളോട് അത് തുടരാനും പറഞ്ഞു…