മാഡം നല്ല ദേഷ്യത്തിലായിരുന്നു..
അവര് ആരോടെന്നില്ലാതെ മുരുമുറുത്ത് കുളിമുറിയില് കയറി മുഖം കഴുകി… ഡെറ്റോളെല്ലാം ഇട്ടു രണ്ട് തവണ കുളിക്കുകയും ചെയ്തു.. ഞാന് അന്നേരമെല്ലാം മദറിന്റെ മുറിയിലെ ബെഡില് തെറ്റ് ചെയ്ത കുട്ടിയെപ്പോലെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..
ബാത്ത് റൂമില് നിന്നും മദര് അത്യന്തം കൊപത്തോടെയാണ് പുറത്തിറങ്ങിയത്..
“അശ്രീകരം… മുഖത്താണോ തൂറുന്നത്..?”
അവര് എന്നൊട്ടു മുഖം കടുപ്പിച് ചോദിച്ചു..
“മാഡം എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒരു അസുഖമുണ്ട് മാഡം.. ?”
“ഉണ്ടാവും… എല്ലാ അസുഖങ്ങളും ഞാന് ഇന്ന് മാറ്റി തരാം..”
അവര് എന്നോടു ബെഡിൽ നിന്നെഴുന്നെല്ക്കാന് പറഞ്ഞു..
എന്റെ മലം വീണിരുന്ന ആ കിടക്ക വിരി അവര് എന്റെ കയ്യില് തന്നു..
“ഇത് വേഗം കൊണ്ട് പോയി കഴുകു… ബാക്കി ശിക്ഷ ഞാന് അപ്പോള് പറയാം..”
മദര് പറഞ്ഞു..
ഞാന് പാവാടയും ബ്ലൗസ്സും വലിച്ചു കയറ്റി ആ ബെഡ് ഷീറ്റുമായി പുറത്തെ കുളി മുറിയിലേക്ക് നടന്നു .. അത് നല്ല വണ്ണം സോപ്പിട്ട് അയയില് കൊണ്ട് പോയി വിരിച്ചു..
മുറിയിലെത്തിയപ്പോള് മദര് ആകെ രോഷാകുലയായി ഇരിക്കുന്നത് ഞാന് കണ്ടു..
“ഷീനാ.. നിനക്കുള്ള ശിക്ഷ ഇതാണ്…ഇന്ന് തൊട്ടു ഒരു ദിവസം മുഴുവന് നീ എന്റെ മുറിക്കുമുൻപിലെ രൂപ കൂട്ടിന് മുന്നില് ഇതേപടി നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തി ചന്തി പൊളത്തി പിടിച്ചു നിന്നോണം.. ചന്തി കഴുകാന് പോലും പാടില്ല…”
അന്നേരം പുലര്ച്ചെ നാല് മണിയായിരുന്നു..
മദര് എന്നെ അതെ വസ്ത്രത്തില് രൂപക്കൂട്ടിനു മുന്പില് മുട്ടിലിരുത്തി.. പാവാട അരയോളം പൊക്കി വച്ച് , കൈ പിറകിലോട്ടിട്ടു ചന്തി വലിച്ചു പിടിച്ചോളാനും പറഞ്ഞു..ഞാന് പലവട്ടം ചോദിച്ചെങ്കിലും മദര് എന്നെ ഒന്ന് ചന്തി കഴുകാന് പോലും അനുവധിച്ചില്ല… കണ്ണുകളില് ഉറക്കം തൂങ്ങി വീഴാറാവുമ്പോപോഴും ഞാന് അതെ പൊസിഷനില് ഇരിക്കാന് നിര്ബന്ധിതയായി…