” ഒരു നാണവുമില്ലല്ലോടീ പെണ്ണേ നിനക്ക്”
രേവതി പറഞ്ഞു.
” എന്തോ നാണിക്കാനാടീ. നമ്മളു പെണ്ണുങ്ങൾ രണ്ടുമല്ലേയുള്ളൂ. പിന്നെ… ഞാൻ വീട്ടിലാണെന്ന വിചാരത്തിൽ അങ്ങൂരിയതാ…”
” ഹും… വീട്ടിലാണെന്നു വിചാരത്തിൽ അവിടെക്കിടന്നു ചെയ്യുന്നതൊന്നും ചെയ്യാതിരുന്നാ മതി…” രേവതി ചിരിച്ചു.
” വേണ്ടി വന്നാൽ ചെയ്യുമെടീ… കാണണോ നിനക്ക്…”
” അയ്യോ!…വേണ്ടായേ…ഞാൻ സുല്ലിട്ടു.. “
” ആ…അങ്ങനെ വഴിക്കു വാ.. “
രേവതി വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു നിന്നു ബ്രായും പാവാടയും മാറ്റി. ഷഡ്ഡി ഊരിയില്ല.
രേവതിയെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു സാബിറ…
” എടീ നീ ആഗ്നസ് സിസ്റ്ററെ ഓർക്കുന്നുണ്ടോ?” സാബിറ ചോദിച്ചു.
” നമ്മുടെ ‘ ചന്തിപ്പിച്ചി’ സിസ്റ്ററല്ലേ. മറക്കാൻ പറ്റ്വോ. എത്ര പിച്ചു കൊണ്ടതാ…”
രേവതിയുടെ മനസ്സ് ഇരുപത്തെട്ടുവർഷം പിന്നിലേക്കു പാഞ്ഞു…
രേവതിയും സാബിറയും പഠിച്ച കോൺവന്റ് ഗേൾസ് ഹൈസ്ക്കൂളിലെ അദ്ധ്യാപികയായിരുന്നു സിസ്റ്റർ ആഗ്നസ്. ഇരുപത്തഞ്ചിൽപരം വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പുള്ള ആ കാലഘട്ടത്തിൽ സാറുമ്മാരുടെ ശിക്ഷാരീതികൾ എതിർക്കാതെ വിദ്യാർത്ഥികളും രക്ഷിതാക്കളും സഹിച്ചു പോന്നിരുന്ന സമയം…
പെൺകുട്ടികളുടെ ചന്തിക്കു പിച്ചുക എന്നതായിരുന്നു ആഗ്നസ് സിസ്റ്ററിന്റെ ഇഷ്ട ശിക്ഷാനടപടി. എന്തെങ്കിലും കാരണം പറഞ്ഞ് ദിവസവും ഒരു പത്തു കുട്ടികളുടെയെങ്കിലും ചന്തിക്കു പിച്ചിയില്ലെങ്കിൽ സിസ്റ്ററിന് ഉറക്കം വരില്ലായിരുന്നു. ഈ നടപടി കാരണം കുട്ടികൾ രഹസ്യമായി സിസ്റ്ററിനിട്ട പേരായിരുന്നു ‘ചന്തിപ്പിച്ചി’ . അല്പം നിതംബമുഴുപ്പുള്ള കുട്ടികൾക്ക് ക്ലാസ്സിൽ വച്ചല്ലായിരുന്നു ശിക്ഷ. അവരെ ആരുമില്ലാത്ത സമയം നോക്കി സ്റ്റാഫ്റൂമിൽ വിളിച്ചു വരുത്തും.അവിടെ ആഗ്നസ് സിസ്റ്ററിനും മദർ സുപ്പീരിയറിനും മാത്രമായി ഒരു പ്രത്യേക ചെറിയ മുറിയുണ്ട്. അവിടേക്കാണവരെ വിളിക്കുക.പിന്നെ അവരുടെ പാവാടയ്ക്കടിയിലൂടെ കൈ കടത്തി ഷഡ്ഡിക്കു പുറമേ രണ്ടു ചന്തിയിലും അഞ്ചെട്ടു പ്രാവശ്യമെങ്കിലും പിച്ചും. ഇതിൽ ആദ്യത്തെ രണ്ടു പിച്ചിനു മാത്രമേ വേദനയുണ്ടാക്കുന്ന ശക്തി കാണൂ. പിന്നത്തേതൊക്കെ മയമുള്ള പിച്ചുകളായിരിക്കും.