ദേവി അറിയാതെ കുറുകിയപ്പോൾ അമ്മു ഞെട്ടിത്തരിച്ച് നില്ക്കുകയായിരുന്നു.
”അമ്മൂ!!!!!!”
ദേവി ആക്രോശിച്ചു.
”ഹ്മും??”
അമ്മു പേടമാനിൻറെ മുഖകാന്തിയോടെ അമ്മയെ നോക്കി ചോദ്യഭാവേന നിന്നു.
”എടീ… യെൻറെ മൊലേന്ന് വിടടീ…. നോവുന്നു ശവമേ!!!”
സത്യത്തിൽ അപ്പോഴാണ് അമ്മുവിന് വെളിപാടുണ്ടായത്.
”സോറി.. സോറി… അറിയാതെയാ…”
അവൾ നിന്നു പരുങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
”ഹ്മും… ഇറങ്ങിപ്പോടീ ശവമേ….”
ദേവി തോർത്തെടുത്ത് പൊത്തി പിടിച്ച് പറഞ്ഞു.
കേൾക്കേണ്ട താമസ്സം എന്തോ ചെയ്ത് തീർക്കാനുളള മനസ്സുമായി അവൾ മുറിയിലേയ്ക്ക് ഓടി.