ഞാൻ വാതിൽ പൂട്ടി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
താക്കോൽ കൊടുക്കാൻ റാബിയാത്തയുടെ അടുക്കൽ പോയി ഇത്തയുടെ കയ്യിൽ താക്കോൽ കൊടുത്തു.
അപ്പോഴാണ് മുസ്തഫ ഹാജി എന്നെ കണ്ടത്. എന്നെ കണ്ടതും മുസ്തഫയുടെ കണ്ണ് വിടർന്നു. മുസ്തഫയുടെ പുറകിൽ നിന്ന സലിം വാ പൊളിച്ച് എന്നെ നോക്കുന്നു. രണ്ടു പേരും എന്റെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കുകയാണെന്ന കാര്യം എന്നിൽ വികാരം നിറച്ചു.ഞാൻ ഇത്തയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി. നടക്കുമ്പോൾ എന്റെ നിതംബത്തിൽ ആയിരിക്കും ഇവരുടെ കണ്ണ്. ഞാൻ മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു.
വീടിനടുത്ത് തന്നെ ഉള്ള ചെറിയ ഒരു കോവിൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ തൊഴുതു.
എന്റെ പാപങ്ങൾ എല്ലാം പൊറുക്കുവാനായി ഞാൻ കണ്ണനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു.
പ്രസാദം വാങ്ങാനായി നിന്നപ്പോൾ തിരുമേനി എന്റെ വയറിലേക്ക് ആണ് നോക്കുന്നത്.
” ശ്രീലക്ഷ്മി അല്ലേ … ഞാൻ അറിഞ്ഞു ഇങ്ങനെ ഒരാൾ ഇവിടെ താമസം തുടങ്ങിയ കാര്യം ” തിരുമേനി പറഞ്ഞു.
” തിരുമേനിക്ക് എങ്ങനെ എന്നെ അറിയാം ” ഞാൻ അത്ഭൂതം കൂറി.
” ഇത്ര ചന്തമുള്ള പെണ്ണിനെ പിന്നെ എല്ലാരും അറിയില്ലേ…..പേര് പോലെ തന്നെയാ സാക്ഷാൽ ലക്ഷ്മീ ദേവി തന്നെയാ ” തിരുമേനി എന്നെ പുകഴ്ത്തിയത് എനിക്ക് വല്ലാതെ ബോധിച്ചു.
മഞ്ഞൾ പ്രസാദവും വാങ്ങി നെറ്റിയിൽ തൊട്ട് തുളസിയില മുടിയിൽ വച്ച് കീഴ്ശാന്തിക് ഒരു ചിരിയും കടാക്ഷിച്ച് ഞാൻ അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.
കുഞ്ഞു എണീറ്റ് കാണുമോ . എനിക്ക് വേവലാതി ആയി. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് നടന്നു റാബിയാത്തയുടെ വീട്ടിലെത്തി.
കോലായിൽ മുന്നിൽ മുസ്തഫ ഇരിപ്പുണ്ട്. പിന്നിലായി സലിം നിൽക്കുന്നു.
” ഇത്ത എവിടെ ” ഞാൻ തിരക്കി.
” അവൾ ടോയ്ലറ്റിൽ ഉണ്ട് നീ അകത്ത് പോയി കുഞ്ഞിനെ എടുത്തോളൂ ” അയാൾ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ അകത്തേക് കടന്നു പോകുമ്പോൾ മുസ്തഫയും സലീമും എന്നെ കൊതിയോടെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാൻ അകത്ത് എത്തി. റസിയയുടെ മുറിയിൽ കയറി കുഞ്ഞിനെ എടുക്കാനായി കുനിയുമ്പോ വാതിൽക്കൽ നില്കുന്നു മുസ്തഫ. കുനിഞ്ഞപ്പോ എന്റെ സാരി മാറിയിരുന്നു. എന്റെ അനാവൃത്തമായ വയറിലേക്ക് അയാൾ നോക്കി നിന്നു.