Posted by ഇളയമ്മ എന്നെ നോക്കി.
ശ്രീലേഖ : ഡാ… നീയൊന്നു താഴോട്ട് വന്നേ… അവിടെ കുറച്ച് പണിയുണ്ട്…
ഞാൻ : ദാ വരുന്നു…
ശ്രീലേഖ ഇളയമ്മ ആദ്യം നടന്നു പിന്നാലെ ഞാനും നടന്നു. താഴോട്ടുള്ള ഗോവണിയിൽ ഞങ്ങൾ നിന്നു.
ശ്രീലേഖ : ഡാ പിന്നെ, ഞാൻ ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞ് സീതയെ കൂട്ടി ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകും. നീ അങ്ങോട്ട്‌ വരണം.
ഞാൻ : എന്താ ഇളയമ്മേ പരിപാടി ?
ശ്രീലേഖ : ഞാൻ സീതയെ ഡിൽഡോ കൊണ്ട് ചെയ്യും. നീ അത് ജനലിലൂടെ കാണും. നീ അവിടെ നിന്നു എന്തെങ്കിലും ഒച്ചയോ മറ്റോ ഉണ്ടാക്കി അത് കണ്ടു എന്ന് സീത ചേച്ചിയെ ബോധ്യപ്പെടുത്തണം. എന്നാൽ ജനലിലൂടെ നിനക്ക് കാണാത്ത വിധത്തിൽ നിന്നു ഞാൻ അവരെ ചെയ്തോളാം.
ഞാൻ : അതെന്തിനാ ?
അതാണ്‌ ഞാൻ ആദ്യമേ പറഞ്ഞത്, സീതയെ ഇക്കാര്യത്തിൽ ഞാൻ നിർബന്ധിക്കില്ല. അവളെ നീ വേണം നിന്റെ വരുതിയിലാക്കാൻ.
ഞാൻ : എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാക്കുന്നില്ല..
ശ്രീലേഖ : എല്ലാം ഞാൻ മനസിലാക്കി തരാം. ശ്രദ്ധിച്ചു കേള്ക്കു… ജന്നലിനുള്ളിലൂടെ സീതയെ ആരോ ചെയ്യുന്നതായാണ് നീ കാണുന്നത്. എന്നെ നീ കാണുന്നില്ല. അക്കാര്യം ഞാൻ സീതയെ ബോധ്യപ്പെടുത്തും ” അവൻ എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല എന്നാണ് തോന്നുന്നത് ചേച്ചിയായിട്ടു എന്നെ കാണിച്ചു കൊടുക്കരുത്, കാണിച്ചു കൊടുത്താൽ പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല ” ഇത്രയും പറഞ്ഞാൽ അവൾ പിന്നെ എന്നോട് സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ പേര് പറയില്ല.
ഞാൻ : ഇതെല്ലാം എന്തിനാണ് ?
ശ്രീലേഖ : പിന്നെയാണ് നിന്റെ കളി, നീ അവളെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടിയാൽ ചോദിക്കണം അതാരാണെന്ന് . ആളെ വ്യക്താമായി കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഒരു പുരുഷനാണെന്ന് മനസിലായി എന്ന് പറയണം. അവിടെ സീത കുടുങ്ങും. വെറുതെ ഒരു പുരുഷന്റെ പേര് പറയാൻ അവൾക്ക് കഴിയില്ല എന്റെ പേരും അവൾ പറയില്ല. ഈ സമയം അവളെ നീ നിന്റെ വരുതിയിലാക്കണം.