Posted by രാത്രി ഞാന്‍ മുറിയില്‍ അമ്മയെ കാത്തിരുന്നു. പത്തു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അച്ഛന്‍ ഉറങ്ങിയിരുന്നു. സമയം പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞു. അമ്മയെ ഇപ്പോഴും കാണുനില്ല. ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും മുറിയില്‍ അമ്മക്കായി കാത്തു നില്‍കുകയാണ്‌. പതിനൊന്നുംകഴിഞ്ഞു, പതിനൊന്നരയും കഴിഞ്ഞു. അമ്മ വരുന്നതിന്റെ യാതൊരു ലക്ഷണവും കാണുനില്ല. എനിക്ക് എന്റെ ക്ഷമ നശിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഞാന്‍ വെരുകിനെ പോലെ മുറിയില്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒടുവില്‍ പതിനൊന്നേ അമ്പത് ആയപ്പോള്‍ അമ്മ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു. അമ്മയുടെ പതിവ് മുഖം അല്ലായിരുന്നു. പതിവുള്ള കുസൃതി ചിരി ആ മുഖത്ത് നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായിരുന്നു. അമ്മയുടെ ഈ മൌനം എനിക്ക് സഹിക്കാന്‍ പറ്റുന്നതിനും അപ്പുറം ആയിരുന്നു. ഞാന്‍ അമ്മയോട് സോറി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സംഭാഷണം ആരംഭിച്ചു.
അമ്മ: “നീ അല്ല സോറി പറയണ്ടത്. എന്റെ തെറ്റ് ആണ്. ഞാന്‍ എവിടെയോ വെച്ചു അതിര്‍ത്തി ലംഘിക്കാന്‍ നിന്നെ അനുവദിച്ചു. കുറെ നാളായുള്ള നിന്റെ അച്ഛന്റെ അവഗണന, നീ എന്നോട് കാണിച്ച കരുതല്‍ എല്ലാം എന്നെ വേറെ ലോകത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചു. നിന്റെ ചെറിയ ചെറിയ കുസൃതി പ്രായത്തിന്റെ ചാപല്യം മാത്രമായേ കണ്ടുള്ളൂ. ഞാനും അത് ആസ്വദിച്ചിരുന്നു എന്നത് ആലോചിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് എന്നോട് പുച്ഛം തോന്നുന്നു…..”
ഞാന്‍ അമ്മയെ തുടരാന്‍ അനുവദിക്കാതെ വായ പൊത്തി. ഞാന്‍ അമ്മയോട് എന്റെ 2017ലെ ശപഥത്തെ കുറിച്ചും, അന്ന്‍ അമ്മ കുളിച്ചു വന്നപ്പോള്‍ അമ്മയുടെ നഗ്നത കണ്ടതും, അമ്മയുടെ ദാമ്പത്യജീവിതത്തിലെ താളപിഴകളെയും കുറിച്ചും, അമ്മയുടെ മുഖത്തെ ദുഃഖഭാവത്തെ കുറിച്ചും എല്ലാം പറഞ്ഞു. ഇത് പറയുമ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണില്‍ നിന്നും കണ്ണീര്‍ ഒഴുകി കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞു അമ്മ
“നമ്മുടെ ബന്ധം എന്നെനുക്കുമായി മാറി മറയും. അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ആലോചിക്കാന്‍ കുറച്ചു സമയം വേണം.”
ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അമ്മയെ എന്റെ നെഞ്ചിലെക്ക് ചായിച്ചു. എനിക്ക് അമ്മയെ നഷ്ടപെടുത്താന്‍ വയായിരുന്നു. അതിനു വേണ്ടി എന്റെ ശപഥം പൂര്‍ണ്ണമായി ഉപേക്ഷിക്കാനും ഞാന്‍ തയ്യാറായിരുന്നു.
പിറ്റേന്ന് ഞാന്‍ രാവിലെ അടുക്കളയില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അമ്മ അവിടെ ഉണ്ട്. തലേന്ന്‍ മാതിരി എന്നെ അവഗണിക്കുനില്ലെങ്കിലും ഒരു അസുഖകരമായ മൌനം അവിടെ തളം കെട്ടി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു അവിടെ നിന്നും പോയി.