കസേരയിൽ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ടത്. നോക്കിയപ്പോ എന്റടുത്ത് ഫൗസിയും ഇല്ല അവളുടെ പൂടയും ഇല്ല. കോപ്പ് ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം പോലെ കാണുക ആയിരുന്നു. വീണ്ടും വാതിലിൽ മുട്ടു കേൾക്കുന്നു. അപ്പോ വാതിലിൽ ആരോ മുട്ടിയത് ശെരിയാണ്. അപ്പോ ഫൗസി ചായ ഇടാൻ പോയത് തൊട്ടു ബാക്കിയെല്ലാം എന്റെ ഉദ്ദേശങ്ങൾ ആയിരുന്നു. അപ്പോ കുഞ്ഞിനെ നോക്കി അവൻ എന്റടുത്ത് തന്നെ നിൽക്കുന്നു.
അപ്പോഴേക്കും ഫൗസിയ വന്നിട്ട് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി ഞാൻ ആകെ വിയർത്ത് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. ഫൗസിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പോയി വാതിൽ തുറന്നു. ഏതോ അമ്പല കമ്മിറ്റി ആളുകൾ പിരിവിന് വന്നത് ആണ്. അവർ പിരിവും വാങ്ങി അവരുടെ പാട്ടിന് പോയി. കോപ്പിലെ പരിപാടി ആയിപ്പോയി. മനുഷ്യന്റെ ഉള്ള ജീവൻ അങ്ങ് പോയി. ഇനി ഒന്നും മുൻകൂട്ടി സങ്കൽപ്പിക്കുക എന്ന പരിപാടി നിർത്തി.
എന്തോ പിന്നെ അവിടെ അതികം നേരം ഇരിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. ഞാൻ ചിലപ്പോ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ അവളോട് ചെയ്യും എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ തോന്നി. അപ്പോഴേക്കും ഫൗസി ചായയും ആയിട്ട് വന്നു. അവള് കൊണ്ടുവന്ന ചായയും കുടിച്ച് ഇരുന്നപ്പോൾ.
ഫൗസിയ: എന്താടാ ഇങ്ങനെ വിയർക്കുന്നെ..?…