ഞാൻ: എടി ഇവിടെ ആരും ഇല്ലേ…
എന്നിൽ ഒരു തരം ഭയവും നിറഞ്ഞ് നിന്നിരുന്നു. ഒപ്പം ഒരു വല്ലാത്തൊരു ഫീലും. വാക്കുകൾക്ക് അതിനെ വിവരിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം.
രമ്യ: എന്തെ പൊന്നുസിന് പേടിയുണ്ടോ..?. ഞാൻ അല്ലെ എന്റെ പൊന്നുസിന്റെ കൂടെ നിൽക്കുന്നത് എന്റെ വീട്ടിൽ ഞാൻ എന്നതിലും ഒരു ധൈര്യം ഇനി എന്റെ മോന് വേണോ..?…
അവൾ എന്തോ വെട്ടിപിടിച്ച ഒരു വ്യക്തിയുടെ വാക്കുകളുടെ രീതിയിൽ ആയിരുന്നു എന്നോടത് പറഞ്ഞത്.
ഞാൻ അവളുടെ വിരലുകളിലൂടെ എന്റെ വിരലുകൾ കോർത്ത് പിടിച്ച് കൊണ്ട് ടെറസ്സിൽ കെട്ടിയ ചെറിയ മതിലിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു എന്നോട് തോൾ ചേർന്ന് അവളും എനിക്കൊപ്പം ഇരുന്നു. എന്റെ തോളിൽ തലച്ചായ്ച്ച് കൊണ്ട്. എന്നിൽ ഒരു ചോദ്യം അവളോട് ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.