പോകാൻന്നേരം അയാൾളെനിക്ക് ബിസ്സിനെസ് കാർഡ് തന്നു.
“എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ വിളിച്ചോളൂ.”
ഒരു കമ്പനിയിലെ അസ്സിസ്റ്റന്റ് മാനേജറാണു മിസ്റ്റർ.രവികുമാർ.
സാലറി അഡ്വാൻസ് കിട്ടിയതിൽ നിന്ന് ഞാനൊരുചെറിയ നോക്കിയ മൊബൈലും സിം കാർഡും വാങ്ങിയിരുന്നു. നമ്പരതിൽ സേവ് ചെയ്തു. എന്റെ നമ്പറും കൊടുത്തു.
ഏകാന്തതയുടെ ദിനങ്ങളിൽ ഞാൻ പലപ്പോഴും അയാളെ ഓർത്തു. എനിക്കിവിടെയുള്ള ഒരേയൊരു സുഹൃത്ത്. പക്ഷെ എന്റെ നമ്പർ അയാളുടെ കയ്യിലുണ്ടെങ്കിലും ഒരിക്കൽപ്പോലും ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചില്ല. ഞാൻ സുന്ദരിയല്ലെ? ഒരു പുരുഷനാകർഷണം തോന്നുന്നതൊന്നുംമെനിക്കില്ലേ? പൂർണ്ണ നഗ്നയായി ഞാൻ കണ്ണാടിയ്ക്ക് മുന്നിൽ ചെന്നു നിന്നു. എന്റെ അഴകളവുകളിൽ കണ്ണുകളൂഴിഞ്ഞു. ഉടയാത്ത മുലകളിലും ആലില വയറിലും വിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന അരക്കെട്ടിലും ഒരു പുരുഷന്റെ കൈകൾ നാഗത്തെപ്പോലെ ഇഴഞ്ഞ് നടക്കുന്നതോർത്തു. തുടകൾക്കിടയിലെ തരിപ്പിപ്പോൾ ക്രമാതീതമായി വർദ്ധിച്ചിരിക്കുന്നു.. നിയന്ത്രിക്കാൻ മറ്റാരുമില്ലാതെ ഈ നഗരത്തിൽ ഞാനൊരു ഫ്രീ ബേഡാണു.. എനിക്കിഷ്ടമുള്ളത് പോലെീല്ലാം ചെയ്യാം. അയാൾക്കൊരു മെസ്സേജയച്ചാലോ? എന്തു വിചാരിക്കും?