ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോള് ജെന്നിഫറിനെ സെക്ഷന് മാനേജര് സാലി ഹാങ്ക്സ് അവരുടെ ഓഫീസിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. നല്ല വണ്ണമുണ്ട് അവര്ക്ക്.വിസ്താരമുള്ള ചന്തികളിലും മുലകളുടെ മേലും അമേരിക്കയുടെ മുഴുവന് ചരിത്രവും എഴുതിവെക്കാനുള്ള വിസ്തീര്ണ്ണമുണ്ട്.
“എന്താ, മാം?”
“ഒരു പ്രധാനകാര്യം പറയാന് വിളിപ്പിച്ചതാണ്.”
ജെന്നിഫര് ചോദ്യ രൂപത്തില് അവരെ നോക്കി.
“ഉത്തരവാദിത്വത്തോടെ ജോലിചെയ്യുന്ന ആളുകളുള്ള ഒരു ഓഫീസ് ആയിരുന്നു ഇത്. നിന്റെ വരവോടെ അത് നിന്നു.”
ജെന്നിഫറിന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
“മനസ്സിലായോ?’
“ഇല്ല.”
“നിനക്ക് ഭയങ്കര വളര്ച്ചയാണ്,” ഗൌരവം വിടാതെ സാലി ഹാങ്ക്സ് പറഞ്ഞു.
“തമാശ പറയാതിരിക്കൂ, മാം. എന്നെക്കാള് വളര്ച്ച മാമിനുണ്ട്.”
“ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ചത് ഈ വളര്ച്ചയല്ല,” ശിരസ്സിന് മേല് കൈ വെച്ച് സാലി പറഞ്ഞു.
“ഞാന് ഉദ്ധേശിച്ചത് ഈ വളര്ച്ചയാണ്,” അവള് നെഞ്ചിനു മേല് കൈവെച്ച് പറഞ്ഞു.
അപ്പോഴാണ് ജെന്നിഫറിന് കാര്യം മനസ്സിലാകുന്നത്. അവള് ലജ്ജയോടെ സ്വന്തം മാറിടത്തിലേക്ക് നോക്കി. ആ ഹാരോള്ഡ് റോബിന്സണ് ഡയലോഗ് അവളെ വല്ലാതെ സുഖിപ്പിച്ചു.
“ശരിക്കും?” ലോണ്ലി ലേഡിയിലെ ജെറിലിയെപ്പോലെ അവള് ലജ്ജയോടെ ചോദിച്ചു.
“പിന്നല്ലാതെ?” സാലി മുമ്പോട്ട് വന്ന് ടോപ്പിനു മുകളിലൂടെ കല്ലിച്ചു കാണുന്ന അവളുടെ ഇരു നിപ്പിളിലും അമര്ത്തി ഞെക്കി.
“ഇത് രണ്ടും ശരിക്കും നിന്റെ മുലക്കണ്ണാണോ അതോ വല്ല പാഡും ആണോ എന്നാണ് പലരുടെയും സംശയം. നീ നോക്കിക്കേ, ആ ക്യാബിനിലെ പല ബോയ്സും ടേബിളിനടിയില് കയ്യിട്ടു കുണ്ണ തിരുമ്മുന്നത് നിന്റെ ഈ മുഴുത്ത മുലക്കണ്ണ് ഓര്ത്തോണ്ടായിരിക്കും.”
“ഒന്ന് പൊ മാം,” ജെന്നിഫര് ലജ്ജയോടെ പറഞ്ഞു.