Posted by ആര്യ അവളന്ന് ഡിഗ്രീ രണ്ടാം വർഷം പഠിക്കുന്നു….. ഞങ്ങൾ ഒരു ജീവിതം സ്വപ്നം കണ്ട് പ്രണയിച്ച് ജീവിക്കുമ്പോൾ ഒരിക്കൽ പോലും ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ വഴക്കുകൾ ഉണ്ടായിട്ടില്ല….. സാമ്പത്തികമായി മുന്നോട്ട് നില്ക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൽ ഒന്നിനും ഒരു കുറവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….
ഒരിക്കൽ പോലും ഒരു പരോളിനോ എന്തിന് ഈ ശിക്ഷയിൽ നിന്ന് പോലും എന്നെ ഒഴിവാക്കാൻ ഞങ്ങളുടെ കുടുമ്പക്കാർക്ക്‌ നിസാരമായി തന്നെ കഴിയുമായിരുന്നു…. എനിക്ക് വേണ്ടത് കുറച്ച് സ്വസ്ഥമായ ഒരു അന്തരീക്ഷം ആയത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെയാണ് സ്വയം കുറ്റം സമ്മതിച്ചത്….. അന്ന് ജോർജിനെ കണ്ടപ്പോ…. അവന്റെ ഒരു വാക്കാണ് അവനാണ് എന്റെ ആര്യയെ കൊന്നതെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്…..
വീണ്ടും മിഴികളിലൂടെ മിഴിനീർ തുള്ളികൾ ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. എന്നെ വന്നു വീണ്ടും ആരോ വിളിച്ചു…. ഒരു പാവയെ പോലെ അവരുടെ ഒപ്പം പോയി നേരെ എന്റെ പഴയ ഡ്രസ്സുകൾ എടുത്ത് തന്നു കുറെ ഒപ്പിടലുകളും കാര്യങ്ങളും കഴിഞ്ഞതും പുതിയ ഒരു ഡ്രസ്സ് ഒരു കവറിൽ കൊണ്ട് തന്നു…. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു രാവിലെ അമ്മയും വല്യച്ഛനും ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ഇതും കൊണ്ട് തന്നു പുറത്ത് കാത്തിരിപ്പുണ്ട്……..
വസ്ത്രം മാറി കൊട്ടാരക്കരയിൽ നിന്നും ജയിലിന് പുറത്ത് ആദ്യമായി കാലെടുത്ത് വെച്ചു…. കാലം ഒരുപാട് മാറിയിരിക്കുന്നു…. ചുറ്റുമുള്ള തിരക്ക് പിടിച്ച റോഡിലേക്ക് നോക്കി എല്ലാവരും തിരക്കുകൾക്ക് അടിമപ്പെട്ട് ചുറ്റും എന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്ന് പോലും അറിയാതെ നെട്ടോട്ടം ഓടും പോലെ തോന്നി….. ഒരു മരച്ചുവട്ടിൽ കയ്യിലൊരു ചെറിയ പൊതിയുമായി ഇരിക്കുന്ന ഇരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ മിഴികളിൽ പടരുന്ന നനവ് മകനോടുള്ള വാത്സല്യം ആയിരുന്നു…..