Posted by ഉടലളവുകളില്‍ സര്‍വ്വം തികഞ്ഞ ആ സുന്ദര രൂപം ഹോമാകുണ്ഠത്തിലെ അഗ്നി പ്രഭ പടര്‍ത്തിയ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ജ്വലിച്ചു…
സോമാദത്തന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ അഥര്‍വ വേദത്തിന്‍റെ ഉള്ളറകളില്‍ നിന്നും മന്ത്ര ദീക്ഷകൾ കണ്ടെടുത്തു തുടങ്ങി… എരിയുന്ന ഹോമാകുണ്ഠത്തിലെക്ക് നേരത്തെ തയ്യാറാക്കി നിര്‍ത്തിയിരുന്നു കോഴിയുടെ തലയറുത്ത് രക്തം പകര്‍ന്നു…. മരണവേദനയില്‍ ചിറകടിക്കുന്ന കോഴിയെ അയാള്‍ ഇലക്കീറിലെക്ക് വച്ചു….
ആകാശത്തെ ചന്ദ്രക്കലയെ അന്നേരം കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ മൂടാന്‍ തുടങ്ങി… കൂടെ ശക്തമായ പടിഞ്ഞാറന്‍ കാറ്റ് ആഞ്ഞു വീശാനും തുടങ്ങി..കാറ്റിന്റെ അലകളില്‍ ചിരാതുകളിലെ അഗ്നി നാളങ്ങള്‍ ഇളകിയാടി… അജ്ഞാതമായ എന്തൊക്കെയോ മുരള്‍ച്ചകള്‍ പ്രകൃതിയെ പുല്‍കാന്‍ തുടങ്ങിയ ആ നിമിഷം, ആമിനയുടെ നിറുകയില്‍ സോമാദത്തന്‍ കുങ്കുമം ചാര്‍ത്തി…
‘ഇനി നീയെന്‍റെ വധുവാണ്…. ഒടിയന്റെ വധു….’
സോമാദത്തന്‍ തന്റെ പെങ്ങളെ നോക്കി എന്തോ ആംഗ്യം കാണിച്ചു..
തമ്പുരാട്ടി ഉടന്‍ തന്നെ ആമിനയെ അവര്‍ തയ്യാറാക്കി വച്ചിരുന്ന പുല്‍പ്പായയിലെക്ക് വിളിച്ചു കിടത്തി…. മലര്‍ന്നു കിടന്ന അവളുടെ കാലുകള്‍ തമ്പുരാട്ടി തന്നെ അകത്തിപ്പിടിച്ചു….കാലകത്തിയപ്പോള്‍ തെളിഞ്ഞു വന്ന അകംതുടയും രോമരാജികള്‍ നിറഞ്ഞ കടിപ്രദേശവും പാതാളം കണക്കിന് വികസിച്ച ഗുദവും സോമാദത്തനു മുന്നില്‍ പ്രദർശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നുവേന്നുള്ളത് ആമിനയെ തെല്ലു അലോസരപ്പെടുത്തി…
നാമ ജപങ്ങളോടെ സോമാദത്തന്‍ ഹോമാകുണ്ഠത്തിനു മുന്നില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു…..