Posted by
“തമ്പുരാട്ടി…ഞാന്‍ വെറുതെ…”
“മോളൂട്ടി ഒന്നും പറയണ്ട… ഒന്നും ചോദിക്കുകേം വേണ്ട… കണ്ടകാര്യങ്ങള്‍ ഇപ്പൊ തന്നെ മറന്നു കളഞ്ഞേക്കൂ.. കുട്ടിക്കറിയാത്ത പലതും ഈ ലോകത്തുണ്ട്.. അത് അംഗീകരിക്കുക മാത്രം ചെയ്യുക..”
“എന്നാലും തമ്പുരാട്ടി.. അത്..”
“ഒരെന്നാലുമില്ല… ഇനിയും അതറിഞ്ഞേ തീരൂ എന്നാണെങ്കില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു തരാം.. അതിനു സമയമാവട്ടെ.. അപ്പോള്‍ മാത്രം.. തത്കാലം ഞാന്‍ പറഞ്ഞു തരുന്ന മന്ത്രം ജപിച്ച്, കുഞ്ഞിന് നല്ലത് മാത്രം വരുത്തണെ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച് കിടന്നോള്വാ..”
അവള്‍ പിന്നെ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല..
മനസ്സില്‍ മന്ത്രം ജപിക്കുമ്പോഴും അവളുടെ ഉള്ളം ഉത്തരങ്ങള്‍ തേടിക്കോണ്ടിരുന്നു…
ഒടുക്കം രാത്രിയുടെ എതോ യാമത്തില്‍ അവള്‍ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു..
പിറ്റേന്ന് പകല്‍ ഏറെ വൈകിയാണ് ആമിന എഴുന്നേറ്റത്.. തലേ രാത്രിയുടെ എല്ലാ ക്ഷീണവുമവളില്‍ ബാക്കിയായിരുന്നു.. ഉണര്‍ന്നപ്പോളാണ് മലദ്വാരത്തിലെ നീറ്റല്‍ അവള്‍ ശരിക്കുമറിഞ്ഞത്.. നടക്കാന്‍ വേണ്ടി കട്ടിലില്‍ നിന്നെഴുന്നെട്ടപ്പോള്‍ കാലു കൂട്ടി വച്ച് നടക്കാന്‍ പോലുമാവുന്നില്ല…
താറാവ് കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോലുള്ള അവളുടെ നടത്തം കണ്ടു തമ്പുരാട്ടി ചിരിച്ചു.. “എന്തൊരു നടത്താ ഇത് മോളൂട്ടി.. ഞാന്‍ ഒരു മരുന്ന്‍ അരച്ച് തരാം അത് ആദ്യം അപ്പി ഇടണിടത്ത് പുരട്ടു.. അപ്പൊ ഈ വേദനയൊക്കെ മാറും.. ആദ്യം ആയതുകൊണ്ടാ.. ഇനി ശരിയായിക്കൊള്ളും..”