മണ്ഡല കാലമായതിനാൽ പമ്പ അയ്യപ്പ ഭക്തൻമാരാൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു… പണ്ടത്തെ പോലെയല്ല… പമ്പയിലെ വെള്ളത്തിന് നല്ല തെളിമയുണ്ട്… അതിലൊന്ന് മുങ്ങിക്കളിച്ച് ഒരു മസാല ദോശയും അകത്താക്കിക്കൊണ്ട് രാഘവ് ശബരിമല കേറാൻ തുടങ്ങി…
നല്ല മനോഹരമായ കാനനപാത… താൻ നടന്നു പോകുന്നത് പ്ലാസ്റ്റിക് നിരോധിത പദ്ധതിയായ ‘പുണ്യം പൂങ്കാവനം ‘ നടപ്പാക്കിയ സ്ഥലത്ത് കൂടി മാത്രമല്ലെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി… ഇതൊരു ടൈഗർ റിസർവ് വനം കൂടിയാണ്…
കഴിഞ്ഞ മാസം ഒരു കടുവയേയും രണ്ട് കടുവക്കുട്ടികളേയും ഇവിടത്തെ CCTV യിൽ പതിഞ്ഞ വാർത്ത വായിച്ചത് ഓർത്തപ്പോൾ രാഘവിന്റെ മനസ്സൊന്ന് കിടുങ്ങി… ഇതിൽക്കൂടി കുട്ടികളെ കൂട്ടി നടന്നു പോകുന്ന അയ്യപ്പൻമാരെ അവൻ മനസാ വന്ദിച്ചു… അങ്ങിനെ ഓരോന്നാലോചിച്ച് അയ്യപ്പൻമാരുടെ ഒപ്പം അര മണിക്കൂർ മല കേറിയപ്പോൾ ശബരീപീഠം എന്നെഴുതിയ ബോർഡും ഒരു ചെറിയ കോവിലും കണ്ടു… അതാ തന്റെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനം എത്തിയിരിക്കുന്നു… അവിടെ ഒരു അയ്യപ്പൻ കാഷായ വസ്ത്രത്തിൽ ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു… ശബരീപീഠത്തിനരികിൽ ഇരിക്കുന്ന അയാളുടെ അടുത്ത് നിന്ന് കുറച്ച് മാറ്റി ഇരുന്ന് രാഘവ് കിതപ്പടക്കി… മല കയറ്റമൊന്നും തനിക്ക് വലിയ വശമില്ലല്ലോ…
” സ്വാമീ എവിടന്നാ?… എന്താ പേര്?… ” കിതപ്പടക്കുന്ന രാഘവിനെ നോക്കി അയാൾ തിരക്കി… ശബരിമലയിൽ വരുന്ന എല്ലാവരേയും സംബോധന ചെയ്യുന്നത് സ്വാമി എന്നാണ്… ശബരിമലയിൽ കോവിലിനു മുകളിൽ വച്ചിരിക്കുന്ന ബോർഡിൽ തത്ത്വമസി എന്നു എഴുതിയിട്ടുണ്ട്… നിങ്ങൾ അന്വോഷിച്ചു വന്ന അയ്യപ്പൻ നിങ്ങൾ തന്നെയാണ്… അതാണ് ‘തത്ത്വമസി’ എന്നതു കൊണ്ട് അർത്ഥമാക്കുന്നത്…
” ഞാൻ രാഘവ്… എറണാകുളത്ത് നിന്നാ വരുന്നേ… നിങ്ങളോ?… ” ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ രാഘവും ചോദിച്ചു…