മേരി മാഡവും ഞാനും – [അവസാന ഭാഗം]

വാതിൽ തുറന്ന് ഹാളിലേക്ക് കാലുവെച്ച എന്നെ എതിരേറ്റത് ഒരു മനോഹരമായ കാഴ്ച്ച ! ഒറ്റമുണ്ടും ബ്ലൗസും പേരിന് ഒരു നേരിയതുപോലത്തെ തുണി മുലകൾക്ക് മോളിലും… ഇതെല്ലാം അണിഞ്ഞ കൊഴുത്ത പൊക്കമുള്ള എന്റെ മമ്മി. സോഫയിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു . രാജ്… ആ മുഖം വികസിച്ചു. നീ ഫ്രഷ് ആയിട്ടു വാ.
ഞാൻ ഒന്നു തൂറി, പല്ലു തേച്ച്, മുഖം കഴുകി മമ്മിയുടെ പക്കൽ ചെന്നു.
ഇവിടെ വന്നിരിക്ക്‌..മമ്മി സോഫയിൽ തട്ടി.
ഞാൻ പോയിരുന്നു. എന്റെ ഷോർട്ട്സിന്റെ താഴെ ചുരുണ്ട രോമം കനത്തു വളരുന്ന തുടയിൽ മമ്മി കൈ വെച്ചു. പിന്നെ മെല്ലെ തലോടി. ആ മൃദുലമായ കൈ എന്റെ തുടയിൽ ചലിച്ചപ്പോൾ കുളിരുകോരി.
മമ്മി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. മോനെ… നിനക്ക് ഈ മമ്മി ഇല്ലേ? നീ എന്തിനാണെടാ രാത്രി കരഞ്ഞത്? ഇന്ന് കാലത്ത് നിന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ…
അതു മമ്മീ…..ഞാൻ വാക്കുകൾക്ക് പരതി. എനിക്ക് അറിഞ്ഞൂടാ….ആരും അടുത്ത് ഇല്ലാത്തപ്പോൾ എന്തോ പോലെ…
മമ്മിയുടെ കൈ തുടയിൽ അമർന്നു. എടാ നീ ഇത്രേം പാവം ആയിപ്പോയല്ലോ മോനേ. ഈ ലോകത്തിൽ നമ്മൾ ഒറ്റയ്ക്ക് വരുന്നു. പോക്കും അങ്ങിനെ. ഇടയ്ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവർ വിട്ടു പോകും. മാത്യുവിന്റെ പപ്പ പോയിട്ട് ഞാൻ തളർന്നിരുന്നെങ്കില് എന്തായേനെ… ഇപ്പോൾ ഞാൻ നോക്കി വളർത്തിയ എന്റെ മോൻ..മാത്യു.. അവനും ഇപ്പോൾ ചിറകു മുളച്ചു. അവർ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു.
പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ..നിനക്ക് ഞാനുണ്ട്. തുടയിൽ ഒന്നമർത്തി.. പിന്നെ മമ്മി എണീറ്റു. നിനക്കു ചായ വേണോ? ശരി മമ്മീ..