നിരഞ്ജനം 4

മീനുവിനെ തള്ളിമാറ്റി അഞ്ജലി താഴെക്കൊടി. മീനുവും അവളെ പിന്തുടർന്നു. കോണിപ്പടികൾ ഇറങ്ങവെ അമ്മ എന്തോ അച്ഛനോടുപറയുന്നത് കേട്ട് അഞ്ജലി ഒന്നു നിന്നു. ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ അവർ രണ്ടുപേരും അമ്മയുടെ വാക്കുകൾക്കുകാതോർത്തു.
നളിനി : നിങ്ങളുടെ അനന്തരവൻ നിരഞ്ജൻ ആളൊരു മിടുക്കനാ.. അഞ്ജുവുമായി നന്നായി ചേരും. നമുക്കങ്ങുറപ്പിച്ചാലോ..
കണ്ണൻ : അവര് കുട്ടികളല്ലേ.. നളിനീ…
നളിനി : ഇപ്പൊ അവരോട് പറയണ്ട. നമുക്ക് കൃഷ്ണയോടും രാകേഷിനോടും പറഞ്ഞു ഉറപ്പിക്കാം.
കണ്ണൻ : അതിലെനിക്കും സന്തോഷമേയുള്ളൂ.. പക്ഷെ കുട്ടികൾ ഇതറിയണ്ട അവരുടെ പ്രായം വല്ലാത്തതാണ്. വല്ല കുരുത്തക്കേടും കാണിച്ചാൽ..
നളിനി : ഞാനായിട്ടൊന്നും പറയില്ല. നിങ്ങളിനി സന്തോഷത്തിലൊന്നും വിളിച്ചു പറയണ്ട.
കണ്ണൻ : ആ.. ഒരു നല്ല സമയം നോക്കി .. ഞാൻ തന്നെ രാകേഷിനോടെല്ലാം പറയാം.
പിന്നെ ജാതകം നോക്കണം .. നക്ഷത്രം നോക്കണം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ട് നീ വന്നേക്കരുത്.
നളിനി : സ്നേഹത്തെക്കാളും വലിയൊരു പൊരുത്തമില്ലല്ലോ കണ്ണേട്ടാ..

ഇതെല്ലാം മറഞ്ഞു കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന മീനാക്ഷിയും അഞ്ജലിയും ശബ്ദമുണ്ടാകാതെ പുറത്തുകടന്നു. വാകമരചുവട്ടിലെ ബഞ്ചിൽ അവരിരുന്നു.
അഞ്ജലിയുടെ മുഖത്ത് സന്തോഷം നിറഞ്ഞുനിന്നു. അവൾ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ച കാര്യം കേട്ട സന്തോഷം.

മീനു : അപ്പൊ കാര്യങ്ങൾ ഇത്രയൊക്കെയായി. എന്നിട്ടാണ് നീ അഭിനയിച്ചതല്ലേ..
അഞ്ജലി : ഏയ്. ഞങ്ങൾ പ്രേമിക്കുന്നൊന്നുമില്ല..
മീനു : അപ്പൊ നീ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ.
അഞ്ജലി ; ഇല്ല
മീനു : അതെന്താ .. നിനക്കിഷ്ടമല്ലേ…
അഞ്ജലി : ഇഷ്ടമാണ്… പക്ഷെ ചേട്ടൻ എന്തുപറയും എന്നറിയില്ല…
മീനു : ഇനി വേറെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ നിന്റെ ചേട്ടന്റെ ഉള്ളിൽ.
അഞ്ജലി : ഏയ്.. ഇല്ലില്ല..